ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 97

6 _ 9 . شاهد طلبِ باران

6 _ 9 . شاهد طلبِ باران

مکه سالیان از خشکسالی می سوخت. مردم نزد بزرگ خود یعنی عبدالمطلّب شکایت آوردند. شیخِ مکه پس از هفت بار طواف خانه دوست، محمد را در حالی که هفت سال داشت، روی دوش گذاشته، با گروهی برفراز کوه «ابوقُبیس» رفتند و با واسطه قرار دادن محمد، نزول برکت آسمانی را از پیشگاه خداوند مسألت کرد و مردم نیز «آمین» گفتند. هنوز مردم به خانه های خود نرسیده بودند که باریدن باران آغاز شد و همگان را سیراب کرد. شیوخ عرب پس از شنیدن این داستان، گفتند: هنیئاً لک یا ابا لبطحاء. «رُقیقه» بزرگ مکه را این گونه وصف می کند:(1)

«شَیبه الحمد (عبدالمطّلب) شهر ما را که حیات و زندگی در آن باز ایستاده بود با طلب بارانَش از خداوند، سیراب کرد و باران درآن دائم شد؛ پس به وسیله آب، گیاهان سبز روییدند و جوی ها جاری گشت، و چارپایان و درختان به زندگی بازگشتند».

چنین صحنه ای باشکوه، برای بسیاری مردان و زنان مکه به ویژه ابوطالب، بس عظیم و اعجاب آور بود، و قطعاً برجان و روان ابوطالب تأثیر می گذاشت و او را مهیای گرویدن به آیین برادرزاده اش می ساخت.

7 _ 9 . مدال افتخار کفالت فرستاده خدا

7 _ 9 . مدال افتخار کفالت فرستاده خدا