فرهنگ صفات (اخلاقی) صفحه 203

1- 303. معجم البلدان، ج 3، ص 290، ماده «سُهْریاج».

2- 304. برای مطالعه برخی از روایات مربوط به لزوم پای بندی به عهد و پیمان ولو با کافر به مبحث امانت داری مراجعه نمایید.

دینی داشته و سبب هلاکت آدمی می گردد - به طور صریح بر عهده بگیرد.

رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرمایند:

«لا دِینَ لِمَنْ لا عَهْدَ لَهُ».(1)

«کسی که به پیمان خود پای بند نیست دین ندارد»

از حضرت سلمان علیه السلام نیز روایت شده که فرمود:

«تهْلَکُ هذِهِ الْأُمَّهُ بِنَقْضِ مَواثِیقِها.»(2)

«هلاکت این امت در گرو پیمان شکنی آنان خواهد بود.»

وفا به وعده

عهد و پیمان دارای مصادیق گوناگون و شعبه های متفاوتی است. قراری که بر سر انجام کاری گذارده می شود، مسئولیتی که برای به پایان رساندن پروژه ای پذیرفته می شود، تعهدی که در امر داد و ستد و معامله ای مورد قبول طرفین واقع می گردد، توافقی که بر ازدواج و پیوند زندگی بین زوج و زوجه ای صورت می گیرد و... هر یک مصداقی از مصادیق مختلف عهد و پیمان است که وفا و پای بندی به آن ها از خلق های بسیار پسندیده و نیک، و تخلّف از آن ها از زشت ترین صفات رذیله و ملکات ناستوده به حساب می آید.

در این میان، قول و قرارهای روزانه و وعده های روزمره که در زمره پر تعدادترین و شایع ترین مصادیق عهد و پیمان است، به دلیل کثرت موارد و همگانی بودن ابتلا به آن از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد، به گونه ای که پای بندی به آن عامل بسیار مهمی برای حصول صمیمیت، اعتماد، هماهنگی