فرهنگ صفات (اخلاقی) صفحه 366

1- 535. بحارالأنوار، ج 7، ص 291 و ص 120.

أَسْدی إِلی أَخِیهِ مَعْرُوفاً أَوْ نَفَّسَ عَنْهُ کُرْبَهً أَوْ أَدْخَلَ عَلی قَلْبِهِ سُرُوراً وَ هذا أَخُوکَ وَ السَّلامُ.»

«بدان که برای خدا در زیر عرش، سایه رحمتی است که در آن ساکن نمی شود مگر کسی که به برادر خود نیکی کند یا او را از اندوه و گرفتاری برهاند یا دلش را شادمان سازد؛ و این برادر توست، و السلام.»

او خود نقل می کند: هنگامی که نزد آن فرماندار خداپرست رفتم با پای برهنه به استقبالم آمد و مرا بوسید و پیوسته از حال امام علیه السلام سؤال می کرد و وقتی نامه حضرت را گرفت برخاست و آن را بوسید و مطالعه کرد. سپس تمام دارایی خود را محاسبه کرده و نیمی از آن را به من بخشید و نام مرا از دفتر مطالبات حذف نموده، نوشته ای مبنی بر تصفیه حساب کامل به من داد.

سال بعد که در ایام حج به محضر امام علیه السلام رسیدم، حضرت فرمودند:

«به خدا سوگند، او با این کارش مرا شاد کرد، امیر مؤمنان علیه السلام را شاد نمود، و اللَّه جدّم رسول خدا صلی الله علیه وآله را خوشحال کرد، او خدای متعال را مسرور ساخت!»(1)

فوائد صدقه و انفاق

در روایات معصومین علیهم السلام برای صدقه فوائد دنیوی و آثار و مزایای اخروی فراوانی مطرح گردیده است (2) که با ذکر فهرستی از آن ها مبحث را پی می گیریم.

صدقه فقر را برطرف و روزی را افزایش می دهد.