فرهنگ صفات (اخلاقی) صفحه 445

1- 634. بحارالأنوار، ج 75، ص 247، ح 12

2- 635. غرر الحکم، ج 1، ص 192، ف 8، ح 306

غیبت عامل گسترش فحشا و منکرات در سطح جامعه است، زیرا پرده های اسرار مردم را دریده و منکرات و زشتی های ناپیدا را آشکار می سازد. با ظاهر شدن خلاف های پنهان و عیوب پوشیده مردم، اهمیت گناه از بین رفته و آلودگی به آن آسان می گردد.

از سوی دیگر کسانی که برای حفظ آبرو و حیثیت اجتماعی خود از کارهای ناروا پرهیز کرده، یا از انجام آشکار آن خود داری می کنند، هنگامی که عیب و گناه آنان از طریق غیبت آشکار گردد، ترک گناه یا پنهان ساختن آن را برای مصون ماندن از رسوایی بی اثر دانسته، بی پروا به گناهان روی می آورند.

تکرار غیبت، عوامل پدید آورنده آن را که انگیزه های زشت اخلاقی است تقویت کرده، پایه های صفات ناپسند را استوار، و پاکسازی نفس و اصلاح روان را به شدت دشوار، بلکه ناممکن می سازد.

ترک غیبت

برادر و خواهر گرامی! این ها نمونه های کوچکی از انبوه هشدارهای تکان دهنده ای است که آن سروران عالی مقام برای نجات من و تو ارزانی داشته و از مهر و لطف و مرحمت خویش کم ترین دریغ را روا نداشته اند. به هوش باش که روح ایمان و حرمت انسانی خود را به هوسی بر باد ندهی و خویشتن را به خاطر گناهی که جز شیطان را خرسند نمی کند، از سعادت ابدی محروم نسازی. همّت خود را استوار دار و با تمام نیرو برای ترک این پدیده نامیمون به پا خیز.

رسول مکرّم اسلام صلی الله علیه وآله می فرمایند:

«ترک نمودن غیبت در نزد خداوند متعال از ده هزار رکعت نماز