فرهنگ صفات (اخلاقی) صفحه 650

1- 961. ر.ک: سوره بقره، آیه 57؛ آل عمران، 117؛ اعراف، 160؛ توبه، 70؛ نحل، 33 و 118؛ عنکبوت، 40؛ روم، 9

2- 962. سوره نحل، آیه 61

3- 963. سوره فرقان، آیه 27 و 37؛ روم، 57؛ شوری، 21 و 45؛ زخرف، 65؛ ابراهیم، 22؛ یونس، 52

4- 964. سوره ابراهیم، آیه 42

5- 965. سوره بقره، آیه 279

6- 966. سوره شوری، آیه 41 و 42

مانع تراشی بر سر راه او را به هیچ کس اجازه نداده است، در عین حال برای شکیبایی و پرهیز از انتقام نیز پاداشی بزرگ و فضیلتی ارزشمند در نظر گرفته است.(1)

امنیت و ایمنی صرفاً از آن کسانی است که ایمان آورده، آن را به ظلم و ستم آلوده نساخته اند.(2)

البته در هر جامعه ای گروهی زیر پرچم حق و حق خواهی نرفته، راه فساد و تباهی را در پیش می گیرند، لیکن اگر مردم با آگاهی و شعور راه خیر و صلاح را برگزیده، در صدد اصلاح خویش باشند خداوند به آنان مهلت داده، از هلاک ساختن آن ها باز می ایستد.(3)

آنان که ستم را بر دیگران روا داشته، حقّی از آن ها را پایمال ساخته اند نیز به خود آیند و دامن خویش را با توبه حقیقی از ظلم و ستمگری پاک سازند و البته بدانند این امر جز با تدارک حقوق پایمال شده و اصلاح گذشته میسّر نخواهد گردید.(4)

روایات و ظلم

از جانب حضرات معصومین علیهم السلام همواره بر پرهیز از این خوی ناستوده تأکید و روایات زیادی در زمینه نکوهش و پی آمدهای بسیار شوم و دردناک آن وارد شده است.