گناه شناسی صفحه 90

1- 381) کافی، ج 2 ص 67-68.

2- 382) غرر الحکم. میزان الحکمه، ج 3 ص 182.

3- 383) غررالحکم. میزان الحکمه، ج 3 ص 182.

4- 384) بحار، ج 77 ص 237.

5- 385) بقره / 183.

6- 386) عنکبوت / 45.

7- 387) وسائل الشیعه، ج 3 ص 7.

8- 388) مجمع البیان ذیل آیه 45/ عنکبوت.

47- برخورد اسلام با گنهکار

گناه شناسی » برخورد اسلام با گنهکار

در دیدگاه اسلام بر همه ی مردم واجب است هم در دل و هم با زبان و هم با قدرت در برابر گنهکار عکس العمل نشان دهند و نهی از منکر نمایند.

اهمیت امر به معروف و نهی از منکر به حدی است که امام صادق علیه السلام فرمودند:

«ان الامر بالمعروف و النهی عن المنکر سبیل الانبیاء و منهاج الصلحاء فریضه عظیمه بها تقام الفرائض و تأمن المذاهب و تحل المکاسب و تردّ المظالم و تعمر الارض و ینتصف من الاعداء و یستقیم الامر»(1)

«امر به معروف و نهی از منکر روش پیامبران و شیوه ی صالحان و فریضه ی عظیم الهی است که سایر فرایض بوسیله آن برپا شود و در پرتو آن راه ها امن می گردد و کسب و کار مردم حلال شود و حقوق افراد تامین گردد و زمین ها آباد و از دشمنان انتقام گرفته شود و همه ی کارها سامان یابد.»

48- تأدیب اجتماعی

گناه شناسی » تأدیب اجتماعی

از نظر اسلام، گاهی برخورد با گنهکار از طریق تأدیب اجتماعی و بایکوت صورت می گیرد، به نمونه های زیر توجه کنید:

1- تنبیه زناکار آن است که از ازدواج با پاکان محروم است.(2)

2- تنبیه کسانی که نسبت نامشروع به افراد پاک می دهند، با اینکه شواهد کافی ندارند، آن است که گواهی آنها بی اعتبار است و باید شلاق بخورند.(3)

3- مشرکان از ورود به مسجدالحرام ممنوع هستند.(4)

4- رسول اکرم صلی الله علیه وآله با سه نفر که در جبهه جنگ و بسیج عمومی شرکت نکرده بودند سخن نگفت و مسلمین حتی همسر و فرزندشان با آنان سخن نگفتند تا حدی که عرصه ی زمین بر آنان تنگ شد. سرانجام توبه کردند و رسول اکرم صلی الله علیه وآله به فرمان خداوند متعال توبه آنها را پذیرفت و بایکوت آنها شکسته شد.(5)

5- همنشینی با منکران و مسخره کنندگان آیات خدا ممنوع است.(6)

49- روایات و برخورد با گنهکار

گناه شناسی » روایات و برخورد با گنهکار

در روایات اسلامی در رابطه با چگونگی برخورد با گنهکار، مطالب بسیار آمده که در اینجا به چند نمونه توجه کنید:

1- امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:

«اَدنَی الاِنکار اَن تُلقی اهل المَعاصی بوجوه مُکفَهرَه»(7) «پایین ترین درجه ی نهی از منکر آن است که انسان با گنهکاران با چهره گرفته و خشم آلود برخورد کند.»

2- امام صادق علیه السلام به یکی از اصحابش به نام حارث بن مغیره فرمودند:

«چه چیز مانع شده که وقتی به شما خبر می رسد که فلان شخص از میان شما کار بدی کرده که آن را زشت می دانید و موجب ناراحتی ما می گردد نزد او بروید و او را متنبه و سرزنش کرده و با گفتار رسا او را از گناهش باز دارید؟!»

حارث عرض کرد: اگر چنین کنیم آنها از ما نمی پذیرند.

امام صادق علیه السلام فرمود:

«اهجروهم واجتنبوا مجالسهم»(8)

«از مجالست و همنشینی با آنها دوری و اجتناب کنید.»

3- امام کاظم علیه السلام درباره برخورد با طاغوتیان ستمگر فرمودند: