زخم فطرت صفحه 102

کردند و کارهایشان افراطی است.

پیامبر اکرم (ص) نیز بر پایه روایتی، چنین فرموده است:

أَسعَدُ النّاسِ مَن خالَطَ کِرامَ النّاس.(1)

از همه سعادتمندتر، آن کسی است که با مردم نیک و بزرگوار معاشرت کند.

حضرت علی (ع) نیز دل‌سوزانه چنین هشدار می‌دهد:

عَلَیکَ بِإخِوانِ الصِّدقِ فَأَکثِرْ مِنِ اکْتِسابِهِم فَانَّهُم عُدَّةٌ عِندَ الرَّخا وَ جُنَّةٌ عِندَ البَلا. (2)

بر شما باد به دوستان راست‌گو و درست کردار. پس در گرفتن چنین دوستی بیشتر بکوش؛ زیرا چنین دوستانی کمک‌کار در زمان آسایش و سپر در هنگام بلایند.

از سوی دیگر، معاشرت با بدان، روح را تاریک و شخصیت انسان را ضعیف می‌سازد و از زشتی کارهای بد در نظر او می‌کاهد؛ چنان‌که امام علی (ع) می‌فرمایند: «

مُجالَسَةُ الأَشرارِ تُورِثُ سُوءَ الظَّنِّ بِالأخیارِ

» (3)؛ «هم‌نشینی با بدان، سبب بدبینی به نیکان می‌شود».

و) ویژگی دوستان خوب‌

آموزه‌های دینی، افراط و تفریط را در دوست‌یابی، نهی و تنهایی را

1- بحارالانوار، ج 74، ص 185.
2- میزان الحکمه، ج 1، ص 43.
3- همان، ص 191.