نقش و جایگاه زینت و تجمل در سبک زندگی اسلامی صفحه 84

گفتار دوم: حکمت قانون مندی خود آرایی و خود نمایی در زنان

باید دانست که زن موجودی است که به علت عنصر زیبایی و گرایش شدیدش به زیباسازی و خود نمایی و نیز ضعف جسمانی و حساسیت روحی وی در مقایسه با مردان از آسیب پذیری وآسیب زایی بیشتری برخوردار است.

وجود غریزه جنسی و جذایبت هر یک از زن و مرد برای یکدیگر و لطافت و زیبایی زن و علاقه بیشتر وی به خود نمایی از اموری است که باعث می گردد زن نتواند بدون ضابطه و به هر کیفیتی در جامعه حاضر شود چراکه چنین جامعه ای به نمایشگاه جذابیت های جنسی و بروز شهوات بدل می گردد و کرامت و امنیت زن در صورت حضور بی ضابطه در جامعه به خطر افتاده و او را صرفاً به طعمه ای برای صیادان هوس باز و شهوت پرست بدل می نماید و نیز جامعه از کار افتاده و فعالیت های اقتصادی، اجتماعی و دینی آن مختل می گردد چه اینکه مرد به صیادیِ شهوانی روی آورده و زن نیز طعمه آن گشته و هدف دیگری در جامعه دنبال نمی گردد چراکه انسان در بُعد شهوات هیچگاه متوقف نبوده و سیری ناپذیر است بنابر این تا انتهای عمر به این حالت ادامه داده و چیزی از کرامت وی باقی نمی ماند.

به همین جهت اسلام برای حضور زن در اجتماع قوانینی را وضع نموده که ضامن سلامت روحی و جسمی زن و اجتماع بوده و حافظ کرامت وی می باشد.

علامه مطهری در این زمینه می فرمایند: «خداوند یک وظیفه خاص برای زنان مقرر فرموده و آن این است که بدن و زینت خود را از مردان بی گانه پوشیده دارند و در اجتماع به جلوه گیری و دلربایی نپردازند به هیچ وجه و به هیچ صورت و با هیچ شکل و رنگ و بهانه ای که کاری نکند که موجبات تحریک مردان بیگانه را فراهم کنند، روح بشر فوق العاده تحریک پذیر است اشتباه است که گمان کنیم تحریک پذیری روح بشر محدود به حد خاصی است از آن پس آرام می گیرد همان طور که بشر در ناحیه ثروت و مقام از تصاحب ثروت و از تملک جاه و مقام سیر نمی شود در ناحیه جنسی نیز چنین است».

بنابر این زنان به عنوان نیمی از جمعیت جامعه نقش بسیار مهمی در ایجاد و گسترش عفّت، پاک‌دامنی و اخلاق در بین جوامع بشری دارند و عفّت و حیای زن، یکی از مهم‌ترین عوامل حفظ و بقای عفّت عمومی است و در روایات نیز از حیا و عفت به عنوان تمام دین و منشاء هر خیری معرفی شده است و زن باید بداند که اگر خویشتن دار باشد و عفت پیشه کند اجرش را خواهد گرفت: «هر آن کس را که خدا به او زیبایی عطا کرد و مال داد و در زیباییش عفت پیشه کرد و از مالش بخشید، در بهشت داخل می شود».

در این میان حجاب و پوشش از قوانینی است که برای حفظ و بقای عفّت و حیای عمومی وضع گشته است.

فقها اصطلاح "ستر"را که به معنی پوشش است برای زنان به کار برده اند و همین امر موجب شده است عده ای گمان کنند که اسلام خواسته است زنان پشت پرده و در خانه محبوس باشند و بیرون نروند؛ پوشش در اسلام بیانگر این مطلب است که زن در معاشرت خود با مردان بیگانه بدن خود را بپوشاند و به خود نمایی نپردازد.

ذکر این نکته نیز ضروری است که در سبکی که اسلام از زندگی ارائه می دهد به زینت نمودن زن نیز توجه شده است و این طرز تفکر که اسلام مخالف هرگونه زینت نمودن زنان و استعمال زیورآلات توسط آنان است نگاهی کاملاً غلط و غیرجامع می باشد بلکه در آیات و روایات بسیاری سفارش به زینت نمودن و استفاده از زخارف دنیا شده است که پیش تر اشاره شده است و در مورد زنان نیز به طور خاص به این مهم تاکید شده است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند: «مناسب نیست زن خود را بی زیور گذارد گرچه گردن بند به گردن آویزد و خوب نیست که دستش بی خضاب باشد گرچه حنا بر آن بمالد و پاک کند و گرچه سالخورده هم باشد».