آیین برنامه سازی درباره «اصلاح الگوی مصرف» صفحه 43

ایفای حق از مصداق های مصرف صحیح است. در غیر این صورت، از مصداق اسراف است؛ چون احتمال افراط و تفریط در آن می رود.

و) مصرف همراه با آمرزش خواهی

فَکُلُواْ مِنْهَا حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّداً وَقُولُواْ حِطَّهٌ نَّغْفِرْ لَکُمْ خَطَایَاکُمْ وَسَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ. (بقره: 58)

از نعمت های فراوان آن، از هرجا می خواهید، بخورید و از در (بیت المقدس) با خضوع و خشوع وارد شوید و بگویید خداوندا، گناهان ما را بریز تا خطای شما را ببخشیم و به نیکوکاران پاداش بیشتری خواهیم داد.

به پاس دادن این همه نعمت از ناحیه خدای بزرگ، از او آمرزش بخواهید؛ چون انسان هر چند هم شکرگزار باشد، نمی تواند حق الهی را ادا کند و در این امر دچار نقصان است و برای رفع این نقصان ها باید از او آمرزش بخواهد.

ز) مصرف همراه با اطعام فقیر

فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ. (حج: 28)

پس از (گوشت) آنها بخورید و مستمندان قانع و فقیران را نیز اطعام دهید.

به تنهایی غذا خوردن، مکروه است. بهتر است همیشه کسی همراه انسان سر سفره باشد و چه بهتر که این آدم، مستمند و فقیر باشد. در حقیقت، این سخن، نوعی سفارش به هم نشینی با فقیران است و ادای حق آنها؛ چون اگر آدمی حق فقیران را ادا نکند، علاوه بر مدیون شدن، احتمال دارد آن اموال را در راه نادرست مصرف کند و کارش به اسراف بینجامد.

ح) مصرف بدون فساد و سرکشی

کُلُواْ وَاشْرَبُواْ مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِی الأَرْضِ مُفْسِدِینَ. (بقره: 60)

اُز روزی های الهی بخورید و بیاشامید و در زمین فساد نکنید.