- اشاره 3
- الف) پیام مقام معظم رهبری در جوار بارگاه امام رضا(ع) 3
- 1. رهنمود های مقام معظم رهبری درباره مصرف گرایی 3
- ب) راه مقابله با تبلیغات دشمنان 10
- ج) پرهیز از اسراف کاری، در همه زمان ها 11
- د) الگوی زن مسلمان 11
- ه_) جنبه های گوناگون اسراف 12
- و) دعوت به قناعت 13
- ز) دعوت به زهد 16
- ط) انضباط اقتصادی و مالی 16
- ح) اظهار تأسف از رواج تجمل گرایی 16
- ک) سفارش به صرفه جویی و پرهیز از اسراف 18
- ی) فقدان اخلاق اسلامی 18
- ل) صرفه جویی صحیح 19
- م) رفاه آری، اسراف نه 20
- ن) پرهیز از تجمل گرایی 21
- س) نهی از منکرات اقتصادی و اجتماعی 22
- ع) پرهیز مسئولان از اشرافی گری 22
- ف) مصرف گرایی آفت جامعه اسلامی 23
- ص) اسراف در آب 24
- 2. ترویج فرهنگ مصرفی و تبلیغات غرب (محمدجمال خلیلیان) 25
- 3. ویژگی های الگوی مصرف اسلامی (محمدجمال خلیلیان) 31
- اشاره 31
- الف) رعایت اعتدال و میانه روی در هزینه ها 32
- ب) مصرف کالاهای تولید داخل 35
- ج) هماهنگی مصرف با سطح تولید 39
- د) اثرپذیری جامعه از فرهنگ خودی 41
- ه_) ایجاد انگیزه های معنوی برای مصرف 44
- اشاره 47
- 4. روش های ترویج مصرف گرایی غربی٭(مجید نوریان) 47
- الف) وضعیت مصرفی غرب 47
- ب) شگردهای مصرفی کردن جامعه 50
- اشاره 50
- 2. تشویق مردم به تازه جویی 51
- 3. زود کهنه و مندرس شدن کالا با عنوان planned obsolete 51
- 1. پیروی از مد روز در مصرف تمامی کالاها 51
- ج) شرکت های چند ملیتی و مصرف گرایی 52
- 5. الگوی مصرف در ایران (مجید نوریان) 55
- اشاره 55
- اشاره 55
- الف) آسیب شناسی الگوی مصرف کنونی در ایران 55
- یک _ بالابودن سطح مصرف 56
- دو _ مدگرایی 56
- سه _ اتکای درآمد ملی بر نفت 57
- چهار _ مصرف نمایشی و پرستیژی 58
- پنج _ گرایش دولتمردان به رفاه طلبی، پس از جنگ 59
- شش _ توزیع نابرابر درآمد و شکاف طبقاتی 60
- ب) راهکارهای پیشنهادی 61
- اشاره 64
- الف) خرید فلّه ای و انبوه مواد غذایی 64
- 6. جلوه هایی از فرهنگ مصرف در ایران٭ (حسین بافکار) 64
- ب) اسراف در پذیرایی ها و پخت وپز 65
- ج) استفاده نادرست از پوشاک 67
- د) مدگرایی 69
- ه_) مصرف کالاها و دستاوردهای بیگانه 69
- و) مصرف بی رویه دارو 70
- ز) بی مبالاتی در استفاده از سرمایه ملی (پول و اسکناس) 71
- ح) بی مبالاتی در بهره گیری از امکانات و اموال عمومی 72
- اشاره 74
- اشاره 74
- اول _ ضعف فرهنگ مصرف 74
- ط) بهره برداری کردن نامطلوب از ذخایر و منابع طبیعی 74
- یک _ آب 74
- دوم _ مشکلات مدیریتی 76
- اشاره 76
- 1. بهره برداری نامناسب از آب در مصرف شهری 77
- 2. مصرف نامناسب آب در بخش کشاورزی 78
- 4. نظارت نامناسب 79
- 3. بهره برداری نامناسب از آب در صنعت 79
- اشاره 80
- 1. فرهنگ سازی 80
- سوم _ راهکارهای اصلاحی 80
- اشاره 81
- یک _ روشنگری در افکار عمومی 81
- دو _ بیان ارزش های واقعی آب 82
- سه _ آموزش عملی صرفه جویی 83
- اشاره 84
- یک _ مشارکت دادن مردم 84
- دو _ تشویق 85
- جریمه متخلفان 86
- اشاره 86
- 2. بُعد مدیریتی (تحول در نوع مدیریت) 87
- دو _ خاک 90
- سه _ جنگل و مرتع 91
- چهار _ سوخت و انرژی 93
- ی) ضرورت به کارگیری الگوی درست مصرف 95
- کتاب نامه 104
- الف) کتاب 104
- ب) نشریه 107
- ج) جزوه 108
- د) پایگاه الکترونیکی 108
ملی، رابطه نزدیک و متقابلی دارد. جامعه مصرفی، پس اندازی نخواهد داشت و در زمان کاهش یا قطع منابع درآمد خود، با مشکلات زیاد و گاهی بحران روبه رو می شود، ولی جامعه ای که اعتدال و میانه روی در مصرف منابع را پیشه خود کند و به آینده نگری در طرح ها و برنامه های اقتصادی خود توجه کند، در زمان بروز مشکل یا بحران، بدون نگرانی، اقتصادی سالم و پرتحرک خواهد داشت. در مقابل، خروج فرد یا جامعه از حد اعتدال، سبب می شود افراد برای تأمین مخارج تجملاتی در زندگی، به کارهای خلافی چون احتکار، گران فروشی، رشوه خواری، دزدی و کلاهبرداری روی آورند؛ زیرا اسراف فرد را فقیر می کند و توانایی مالی را از بین می برد و او را مجبور به انجام کارهای طاقت فرسا و ملال آور می کند. نیز در صورت تمایل نداشتن به کار زیاد یا فراهم نبودن وضع مناسب کار، افراد جامعه به راه های نامشروع کسب درآمد کشیده می شوند. امام صادق(ع) فرمود:
کسی که به درآمد کم از راه حلال قناعت ورزد، هزینه زندگی اش سبک و کسب و معامله اش پاکیزه خواهد شد و از دایره ارتکاب فجور بیرون می رود.(1)
افراد جامعه با توجه به وضعیت موجود و میزان تلاششان، نباید بیش از آنچه فراهم شده است، درخواست کنند؛ زیرا بیش از آن، زیاده طلبی و حرص است و انسان را به ذلت می کشاند یا به تباهی حقوق دیگران و حرکت های ناسالم اقتصادی منجر می شود.
در میزان و کیفیت مصرف باید زمان و وضع عمومی افراد جامعه را در نظر گرفت. با توجه به این مسئله، می بینیم که سطح زندگی امام علی(ع)، در
1- محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج2، ص138.