دین، اسطوره، خرافه و جادو صفحه 25

پژوهش های خود را در زبان های هند و اروپایی، به عنوان مؤید نظریه اش بیان می کند، با بررسی این زبان ها، ویژگی های زبان ابتدایی بشر معلوم می شود و در می یابیم که انسان های ابتدایی، نام های افعال خود را برای پدیده های طبیعی به کار برده است و به تدریج، معانی مجازی را به مثابه معانی حقیقی انگاشته اند.(1)

ج) دیدگاه فریزر

ج) دیدگاه فریزر

پیدایش دین از نظر فریزر، معلول کوشش بشر برای تبیین حوادث طبیعی است. بشر ابتدایی می خواست جهان و حوادث آن را تبیین و از این راه، طبیعت را مهار کند. جادو، نخستین راه حل بشر بود که به ناکامی انجامید. با از میان رفتن اعتقاد بشر به جادو، مفهوم خدایان آشکار شد و با جادو درآمیخت و به تدریج، شکل پیچیده ای به خود گرفت. همان گونه که عصر جادو جای خود را به عصر دین داد، عصر دین هم جایش را به عصر علم می دهد و به همان شیوه که دین مبادی جادو را درهم ریخت، علم هم مبادی دین را رد می کند. جادو مبتنی بر اصول کلی، نقض ناپذیر و غیرشخصی است، ولی دین بر وجود ارواح شخصی استوار است. علم هم وجود موجودات مجرد را نفی می کند و هم باور به موجودات مجرد را از بین می برد. بشر دیگر با جادو یا دین، جهان را تبیین نمی کند و تبیین جهان به عهده علم می افتد؛ زیرا علم،