- سخن ناشر 1
- پیش گفتار 2
- 1. مفهوم شناسی خرافه 5
- فصل اول: کلیات 5
- اشاره 5
- 2. مفهوم شناسی اسطوره 6
- 3. بسترهای پیدایش خرافه 8
- الف) نادانی بشر 8
- اشاره 8
- ب) اعتقاد به نیروهای ماورای طبیعی 10
- 4. گستره خرافه 11
- ج) سودجویی منفعت طلبان 11
- الف) بت پرستی 15
- 1. اعتقادی 15
- فصل دوم: دسته بندی خرافه 15
- اشاره 15
- اشاره 15
- ب) آنیمیسم 18
- ج) ملت پرستی (شوونیسم) 22
- الف) نماز (مکاء و تصدیه) 23
- اشاره 23
- 2. احکام دینی 23
- یک _ تلبیه 24
- اشاره 24
- ب) حج جاهلی 24
- دو _ طواف 25
- سه _ وقوف 26
- ج) تأخیر انداختن ماه های حرام 27
- د) فرزند خواندگی 28
- اشاره 29
- 3. آداب اجتماعی 29
- الف) زنده به گور کردن دختران 29
- ب) فال نیک و بد (تفأل و تطیر) 33
- اشاره 33
- یک _ تطیر در قرآن 34
- دو _ روش برخورد پیامبراعظم صلی الله علیه و آله با تطیر 35
- ج) چشم زخم (آویختن اشیای جادویی) 39
- د) خوش یمنی و بدیمنی روزها (سعادت و نحوست ایام) 43
- ه_ ) خوش یمنی و بدیمنی ستارگان 47
- و) عطسه زدن 49
- ز) آتش افروزی برای بارش باران 51
- اشاره 53
- 1. رشد حیات فکری _ عقلانی جامعه 53
- فصل سوم: سیره نبوی در مبارزه با خرافه 53
- 2. برخورد عملی با خرافه 55
- 3. دعوت به خردورزی 56
- 4. اعلام برادری و برابری انسان ها 58
- فصل چهارم: خرافه سازی برای پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله 60
- اشاره 60
- 1. شکافته شدن سینه پیامبر 60
- 2. خوردن گوشت قربانی بت ها 64
- 3. افسانه آغاز وحی 65
- 4. افسانه آیات شیطانی 67
- 5. تبلیغ خرافه به وسیله پیامبر 68
- کتاب نامه 72
- الف) کتاب ها 72
- ب) مجله ها 74
سبب شد آن سال پیامبر مراسم حج را به جا نیاورد. در آن سال، حضرت علی علیه السلام را پیش مشرکان فرستاد تا فرمان الهی را در تصحیح مناسک حج ابلاغ کند.(1) یکی از نکته هایی که در سوره برائت، به آن اشاره شده، نهی از طواف عریان بوده است.(2)
سه _ وقوف
سه _ وقوف
شکل دیگر انحراف عبادی در عصر جاهلی، تغییر محل وقوف بود. قریش و قبایل وابسته که خود را «حُمس»، یعنی جدّی و متعصب در امر دین می دانستند، بر این باور بودند که چون در کنار کعبه هستند، می توانند در وادی مزدلفه (مشعر) وقوف کنند و مسیر طولانی تری را تا عرفات نپیمایند. قریش دیگر حاجیان را نیز از وقوف در مشعر باز می داشتند. ازاین رو، آنان به عرفات می رفتند و در آنجا وقوف می کردند.
وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حجه الوداع به مشعر رسید، مشرکان قریش انتظار داشتند آن حضرت به جای عرفات، در مشعر وقوف کند، ولی آیه 199 سوره بقره نازل شد و به مسلمانان فرمان داد از آنجا کوچ کنند. آن حضرت نیز بی توجه به توقع مشرکان، به سوی عرفات رفت و این گونه مردم را متوجه سنت های اصیل الهی کرد.(3)
1- تفسیر القرآن العظیم، ج 2، ص 344.
2- تفسیر قمی، ج 1، ص 282.
3- برای اطلاع بیشتر نک: محمد بن اسماعیل بخاری، الجامع الصحیح، دمشق، الیمامه، 1410 ه_ . ق، ج 5، ص 158؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1404 ه_ . ق، ج4، ص 247.