- سخن ناشر 1
- پیش گفتار 2
- فصل اول: کلیات 5
- 1. مفهوم شناسی خرافه 5
- اشاره 5
- 2. مفهوم شناسی اسطوره 6
- الف) نادانی بشر 8
- اشاره 8
- 3. بسترهای پیدایش خرافه 8
- ب) اعتقاد به نیروهای ماورای طبیعی 10
- 4. گستره خرافه 11
- ج) سودجویی منفعت طلبان 11
- الف) بت پرستی 15
- اشاره 15
- اشاره 15
- فصل دوم: دسته بندی خرافه 15
- 1. اعتقادی 15
- ب) آنیمیسم 18
- ج) ملت پرستی (شوونیسم) 22
- 2. احکام دینی 23
- الف) نماز (مکاء و تصدیه) 23
- اشاره 23
- اشاره 24
- ب) حج جاهلی 24
- یک _ تلبیه 24
- دو _ طواف 25
- سه _ وقوف 26
- ج) تأخیر انداختن ماه های حرام 27
- د) فرزند خواندگی 28
- اشاره 29
- الف) زنده به گور کردن دختران 29
- 3. آداب اجتماعی 29
- اشاره 33
- ب) فال نیک و بد (تفأل و تطیر) 33
- یک _ تطیر در قرآن 34
- دو _ روش برخورد پیامبراعظم صلی الله علیه و آله با تطیر 35
- ج) چشم زخم (آویختن اشیای جادویی) 39
- د) خوش یمنی و بدیمنی روزها (سعادت و نحوست ایام) 43
- ه_ ) خوش یمنی و بدیمنی ستارگان 47
- و) عطسه زدن 49
- ز) آتش افروزی برای بارش باران 51
- اشاره 53
- 1. رشد حیات فکری _ عقلانی جامعه 53
- فصل سوم: سیره نبوی در مبارزه با خرافه 53
- 2. برخورد عملی با خرافه 55
- 3. دعوت به خردورزی 56
- 4. اعلام برادری و برابری انسان ها 58
- فصل چهارم: خرافه سازی برای پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله 60
- 1. شکافته شدن سینه پیامبر 60
- اشاره 60
- 2. خوردن گوشت قربانی بت ها 64
- 3. افسانه آغاز وحی 65
- 4. افسانه آیات شیطانی 67
- 5. تبلیغ خرافه به وسیله پیامبر 68
- الف) کتاب ها 72
- کتاب نامه 72
- ب) مجله ها 74
پس هر شومی که وجود دارد، مربوط به پندار و کردار و گفتار انسان است. شومی در اخلاق فاسد، نادانی و کارهای زشت آدمی است.
دو _ روش برخورد پیامبراعظم صلی الله علیه و آله با تطیر
دو _ روش برخورد پیامبراعظم صلی الله علیه و آله با تطیر
پیامبر اسلام، طیره و شومی را بی اساس دانسته است. حضرت در حدیثی طولانی، فال بد را معتبر ندانسته است.(1)
حضرت محمد صلی الله علیه و آله در جایی دیگر می فرماید: «رُفِعَتْ عَنْ أُمَّتِی الطِّیَرَهُ؛ در امت من، فال بد زدن وجود ندارد».(2)
رسول گرامی اسلام برای دور ماندن از فال بد چنین گفته است: «أَلطِّیَرَهُ شِرْکٌ؛ فال بد زدن، شرک است».(3)
همچنین ایشان فرموده: «مَنْ رَدَّتْهُ الطِّیَرَهُ عَنْ حاجَهٍ فَقَدْ أَشْرَکَ؛ کسی که فال بد او را از برآوردن نیازهایش باز دارد، شرک ورزیده است».(4)
کسی که به فال بد معتقد باشد، زندگی را بر خود دشوار می سازد و همواره منتظر پی آمدهای آن است. ازاین رو، در حدیث نبوی آمده است: «لا
1- علاءالدین علی متقی هندی، کنزالعمال،عمان، بیت الافکار الدولیه، 2005م، ح 28552.
2- محمد بن علی صدوق، خصال، تصحیح: علی اکبر غفاری، تهران، انتشارات صدوق، 1389، ص417.
3- کنزالعمال، ح 28556.
4- کنزالعمال، ح 28580.