خرافه و خرافه زدایی با رویکرد رسانه ای صفحه 288

با دقت و تأمل در تفسیرهای مختلف اعم از شیعه و سنی، با اطمینان خاطر می توان گفت، دستور حضرت یعقوب برای آن بود که آنها همگی برادر و اولاد یک پدر بودند و از نظر جمال، کمال، شکل و ظاهر نیز ممتاز بودند. بنابراین، او ترسید آنها از یک در وارد شوند و چشم بخورند.(1) از آنجایی که در این سخن نوعی استقلال و توجه به اسباب بدون در نظر گرفتن مشیّت خداوند به نظر می رسید، از این رو، اضافه کرد: «من با این سخن شما را از خدا بی نیاز نمی کنم. فرمان تأثیر اسباب خاص خداست. من بر او اعتماد دارم و همه اعتمادکنندگان باید به او اعتماد کنند.»(2)

پنج _ چشم زخم از منظر روایات

پنج _ چشم زخم از منظر روایات

در روایت های بسیاری که از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه معصومان علیهم السلام وارد شده، حقانیت این مسئله تأیید شده است. در حدیثی آمده که اسماء بنت عمیس خدمت پیامبر عرض کرد: گاه به فرزندان جعفر بن ابی طالب چشم زخم می زنند؛ آیا رُقیه ای برای آنها بگیرم؟(3) پیامبر فرمود: «آری، مانعی ندارد. اگر چیزی بتواند بر قضا و قدر پیشی گیرد، چشم زدن است».(4)

هم چنین از رسول گرامی اسلام نقل شده است که فرمود: «چشم زخم شتر را در دیگ و مرد را در قبر می کند».(5)

1- الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج 2، ص 489؛ جلال الدین سیوطی، الدرالمنثور فی التفسیر المأثور، ج 4، ص 7؛ کنز الدقائق و بحر الغرائب، ج 6، ص 337؛ تفسیر التحریر والتنویر، ج 12، ص 91؛ تفسیر المنیر فی العقیده و الشریعه و المنهج، ج 13، ص 25؛ تفسیر المیزان، ج 11، ص 297.
2- سید علی اکبر قرشی، تفسیر احسن الحدیث، ج 5، ص 158.
3- رقیه، دعاهایی است که می نویسند و افراد برای جلوگیری از چشم زخم با خود نگه می دارند و آن را «تعویذ» نیز می گویند.
4- مجمع البیان، ج12، ص 260.
5- بحارالانوار، ج60، ص 17.