خرافه و خرافه زدایی با رویکرد رسانه ای صفحه 372

5. علمای حوزه و محققان دینی می­توانند در تحکیم و گسترش بنیان های اساسی تشیّع نقش آفرینی کنند و با نقدهای عالمانه، چه از سوی گروه­های تشکیل شده و رسمی و چه محققان و پژوهش گران آزاد، همه جانبه، آثار خرافی را بشناسانند، نقطه ضعف­هایشان را بیان کنند و به آگاهی علاقه مندان برسانند و به صورت مرتب در مجله­ها و نشریه هایی که به این مهم اختصاص می­یابد نشر دهند و به گونه­ای حرکت کنند و با برنامه­ریزی پیش روند که عرصه بر خرافه گرایان و خرافه پراکنان تنگ شود و هر کسی جرئت نکند به این عرصه وارد شود.(1)

الف) روحانیت و آموزش واعظان و مداحان

الف) روحانیت و آموزش واعظان و مداحان

یکی از راه­های مبارزه با خرافات دینی این است که روحانی های آگاه و دلسوز به واعظان و مداحان آموزش دهند. منابعی که در اختیار آنان قرار می­گیرد، باید خالی از پیرایه­ها و اخبار نادرست و جستارهای اختلاف انگیز باشد و جامعه مداحان نیز، همان گونه که روی شیوه­های اثرگذاری کار می­کنند، به آموزاندن اشعار درست، پرمحتوا و به دور از غلو و خرافه به مداحان همت گمارند و ارزش های دینی را همراه با ملاک­های شرعی آموزش دهند. در گذشته، شاعران اشعار خود را به انسان های وارسته و آگاه و خبره عرضه می­کردند و پس از تأیید، آن را در جمع نقل می کردند. به دیگر سخن، عالمان آگاه اشعار آنان را ویرایش می­کردند، اما امروزه تلاش بر آن است که اشعار هر چه احساسی­تر باشد، هر چند خلاف مبانی و اعتقادات شیعه باشد!(2)