خرافه و خرافه زدایی با رویکرد رسانه ای صفحه 59

مبارزه قرآن با خرافات جزء اصلی­ترین محورهای رسالت قرآن است. عمده خرافاتی که قرآن با آنها به مبارزه می پردازد به سه دسته تقسیم می­شود:

یک _ خرافات ادیان پیشین (یهود، مسیحیت، مجوس و...)؛

دو _ خرافات جاهلیت پیش از اسلام؛

سه _ خرافات عصر نزول.

شرح کامل این مبارزه در این بخش ممکن نیست و ما به صورت مختصر به بیان چند نمونه بسنده می­کنیم:

الف) شرک و بت پرستی

الف) شرک و بت پرستی

بزرگ ترین خرافه جاهلی در عصر نزول قرآن، شرک و بت پرستی بود. بت تندیسی است که بت پرستان به اشکال گوناگون مانند انسان، حیوان و ترکیبی از آن دو از موادی مانند زر، سیم، سنگ، چوب، عاج و غیر آن می­ساختند و چون نمادی از معبود و ملجأ غایب و جانشین خداوند و مساوی با او در همه شئون یا در عرض او، آن را می­پرستیدند و از او حاجت می­خواستند.

در اصطلاح قرآن، به پرستش هر موجود مادی یا غیر مادی و حقیقی یا اعتباری که انسان ها به تفویض شأنی از شئون یا نوعی از انواع هستی به آن معتقد باشند و برای تقرب به خداوند متعال یا به جای او، به علت ممکن نبودن پرستش خدای نامحدود، آن را بپرستند، بت پرستی گفته می­شود که شامل پرستش انواع بت ها، نظیر مجسمه، تصویر و نماد خورشید، ماه، ستاره، فرشته، جن، انسان، حیوان، گیاهان و سایر موجودات طبیعی می­شود. هم چنین به پرستش هرچه غیر خداست، که انسان را از توجه به خدا باز می دارد، بت پرستی گفته شده است.(1)