خرافه و خرافه زدایی با رویکرد رسانه ای صفحه 67

مسئولیت، آنها را از فرزندی و برادری خلع می کردند و بدین ترتیب، پیوند حقوقیِ آنان با افراد قبیله قطع می شد.

اسلام این سنت خرافی را نیز محکوم و اعلام کرد پیوند پدر و فرزند _ که رابطه ای عاطفی و نسبی است _ برقرار است و با خلع کردن از بین نمی رود. البته هر کس مسئول عمل خویش است و در مجازات و قصاص و دیگر تکلیف ها باید خود پاسخگو باشد.»(1) خداوند می فرماید: «...وَ لا تَزِرُ وازِرَه وِزْرَ أُخْری...».(2)

د) زنده به گور کردن دختران

د) زنده به گور کردن دختران

در کتاب­های مختلف تاریخی _ که اوضاع جاهلیت را به تصویر می­کشند _ افکار، عقاید، آداب و رسوم زشت و خرافی عرب جاهلی در مورد زنان به وضوح دیده می­شود. نظام ازدواج و طلاق در جاهلیت بسیار اسف­انگیز بود و در جهان نظیری نداشت، زیرا عرب جاهلی زن را موجودی پست و حقیر می­شمرد و برایش ارزشی قائل نبود. با شکنجه و آزار زن، از پرداخت مهریه امتناع می­کردند و او را همچون ظرفی می­پنداشتند که خود به خود ارزشی ندارد و ارزش او را از آن مظروفش می­دانستند. اعراب پاره­ای از نعمت­ها را بر زنان حرام کرده بودند و زنان و دختران را لایق ارث نیز نمی­دانستند.(3)

دردناک­ترین و هولناک­ترین ظلم به آنان، سنت «وأد» یا «دخترکشی» بود. شاید برخی معتقد باشند که این پدیده زشت در همه قبایل رواج نداشته است، اما بی­تردید این مسئله نادر هم نبود، زیرا قرآن کریم در چند آیه به این عمل زشت اشاره دارد.

1- فتحیه فتاحی زاده، پیامبر اعظم و خرافه زدایی، صص 27 و 28.
2- انعام: 164: «هیچ گناهکاری گناه دیگری را به گردن نمی گیرد...».
3- برای آگاهی بیشتر از اوضاع زنان در عصر جاهلی، نک: فتحیه فتاحی­زاده، زن در تاریخ و اندیشه اسلامی؛ یحیی نوری، کتاب حقوق زن در اسلام و جهان.