خرافه و خرافه زدایی با رویکرد رسانه ای صفحه 76

عقلی بر نفی چشم زخم نداریم، بلکه حوادثی دیده شده که با چشم زدن منطبق است.(1)

گفتنی است بسیاری از مفسران اهل سنت نیز در این آیه نظر شیعه را قبول دارند و معتقدند فرد یا گروهی خواسته اند پیامبر را چشم بزنند.(2)

البته بعضی از آنها گفته­اند: «این کنایه است از نگاه­های بسیار غضب آلود، مثل اینکه فلان کس آن چنان بد به من نگاه کرد که گویی می­خواست با نگاهش مرا بخورد یا بکشد».(3)

ب) آیه دیگری که می تواند حقانیت چشم زخم و خرافی نبودن آن را تأیید کند، آیه 67 سوره یوسف است:

وَ قالَ یا بَنِیَّ لا تَدْخُلُوا مِنْ بابٍ واحِدٍ وَ ادْخُلُوا مِنْ أَبْوابٍ مُتَفَرِّقَه وَ ما أُغْنِی عَنْکُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَیْ ءٍ إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلَّهِ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ عَلَیْهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ.(4)

حضرت یعقوب علیه السلام به فرزندان خود دستور می دهد هنگام ورود به شهر مصر، از دروازه های مختلف آن وارد شوند و همگی از یک در و همزمان وارد نشوند. سپس اضافه می کند: من نمی توانم با این دستور شما را از رخدادی که بر شما حتم شده و قضای الهی به آن تعلق گرفته است، برهانم و دور سازم.

1- تفسیر المیزان، ج 19، ص 648.
2- احمد بن ابراهیم ثعلبی نیشابوری، الکشف و البیان فی تفسیر القرآن، ج 10، ص 24؛ ابن کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج 8، ص 218؛ سید محمد شکری آلوسی، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج 15، صص 43 _ 45.
3- نک: زمخشری، تفسیر الکشاف؛ زحیلی، تفسیر المنیر فی العقیده و الشریعه و المنهج، ذیل آیه 15 سوره قلم.
4- یوسف: 67: «و گفت: فرزندان من از یک در وارد نشوید، بلکه از درهای متفرق وارد شوید [تا توجه مردم به سوی شما جلب نشود و من با این دستور] نمی توانم حادثه ای را که از سوی خدا حتمی است از شما دفع کنم! حکم و فرمان تنها از آن خداست. بر او توکل کرده ام و همه متوکلان باید بر او توکل کنند».