- مقدّمه 1
- انسان و حبّ و بغض 3
- اولویت خدا در محبّت ورزی 4
- دوستی خدا نامحدود است 5
- دوستی اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله ، شاخه ای از محبّت خدا 6
- ثمربخشی محبّت الاهی 6
- سایر انگیزه های محبّت به پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام 8
- آثار محبّت به پیامبر صلی الله علیه و آله 10
- 1_ ایمان حقیقی و ماندگار 10
- اشاره 10
- محبّت به اهل بیت علیهم السلام ، از لوازم محبّت به پیامبر صلی الله علیه و آله است 11
- 2_ احساس شیرین ایمان 11
- اشاره 18
- انگیزه هایی برای محبّت ورزی به اهل بیت علیهم السلام 18
- انتساب به رسول رحمت 18
- پاداش رسالت 19
- مشمول دعای رسول شدن 19
- سوال قیامت 19
- حبّ خدا و رسول 19
- عِدل قرآن 20
- میزان ایمان 20
- بعثت انبیاء بر ولایت وصیّ خاتم الانبیاء 21
- استجابت دعا 22
- سرلوحه عمل مؤمن 22
- کشتی نجات 22
- همسنگی با رسول خدا 23
- ثنای الاهی 24
- قداست و شرافت 24
- معیار قبولی طاعات 24
- امان اهل زمین و آسمان 25
- نقش حجّت ها و خلفای الاهی در هستی 25
- نتیجه سخن 28
- خود را بیازماییم 31
عالمان بزرگ دین بر آن تأکید داشته اند:
«نصیبی» در «فوائد» از طریق ابولیلی انصاری، روایت کرده که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
«هیچ بنده ای به خدا ایمان ندارد، مگر وقتی که من در نظر وی از جانش محبوب تر باشم و عترتم(1) از عترتش و منسوبینم از
منسوبینش محبوب تر باشند.»(2)
«فخر رازی» در تفسیرش می گوید:
«به یقین دعا کردن برای آل محمد منصب بزرگی است، و به همین جهت این دعا، در نماز، در خاتمه تشهّد قرار گرفته است، و نمازگزار می گوید: «اللهم صل علی محمد و علی آل محمد و ارحم محمداً و آله.» و این قسم تعظیم درباره کسی جز آل محمد دیده نشده است؛ همه اینها بر این دلالت دارد که محبّت داشتن به آل محمّد واجب است.»
او از کلام و مباحث خود این گونه نتیجه می گیرد که:
«اهل بیت محمّد صلی الله علیه و آله در پنج چیز با آن جناب مساوی شده اند:
1_ صلوات بر او و بر ایشان، در تشهّد نماز
2_ سلام بر ایشان.
3_ طهارت (مستفاد از آیه شریفه تطهیر).
1- عترت پیغمبر صلی الله علیه و آله همان ائمه معصومین علیهم السلام اند. (مترجم)
2- این حدیث را نیز «نصیبی» در جزء دوم از احادیث (کتاب) خود، و «حافظبیهقی» در کتاب «شعب الایمان» و «ابوالشیخ» در کتاب «ثواب» و «دیلمی» در «مسند» وبزرگان دیگر از محدثین در تألیفات خود روایت کرده اند. «لا یؤمن عبد لله حتی أکون أحبّ الیهمن نفسه، و تکون عترتی أحبّ إلیه من عترته و یکون اهلی أحبّ الیه من اهله.»