سلامتی تن و روان صفحه 234

در بندگی به چه چیزی می رسیم؟

بندگی عبارت است از توجه نقص به کمال .

بنابراین ، در بندگی ، کمال را می جوییم; یعنی بی نهایت همه بی نهایتها را و به کمال توجه می کنیم و در جهت کمال سیر می کنیم ، و این نتیجه اوّل بندگی است .

نتیجه دوم بندگی این است که به این کمال ، عشق می ورزیم; چرا که کمال را دوست می داریم .

بنابراین ، در بندگی به عشق می رسیم و سرانجام ، در عشق ، ایثار را می آموزیم; چرا که اصل عشق ، چیزی جز ایثار نیست .

اصل عشق ، فناست و فنا ، محو شدن در معشوق است ، و ایثار ، چیزی جز از دست دادن منِ مجازی نیست; چرا که من اصلی ، از دست رفتنی نیست ، و خلاصه ، در

بندگی به مثلث سازنده ای که همه اش اسرار است و همه اش زندگی می رسیم و آن ، مثلث سازنده کمال ، عشق و ایثار است .

سرانجام ، نتیجه غایی بندگی ، که در مثلث کمال و عشق و ایثار ، عاید ما می شود ، حلاوت بندگی است که همان حلاوت سرکردن با خداست و به عبارتی ، حلاوت جان ماست; چرا که جان ، به جانان می رسد .

در نیازهای تن و نفس هم حلاوت داریم ، امّا حلاوتهای موقتی .

ولی در حلاوت جان ، به حلاوت اصلی می رسیم .