سلامتی تن و روان صفحه 399

همان گره زدن خود با دنیا و توجه غیر منطقی به آن است .

تعلّق خاطر به دنیا را اشاره کردیم که به موجب روایت «المرء من یحبّ» انسان را با آن چیز متحد و یگانه می کند و در حقیقت او در اغیار گم می شود .

رسیدن به حضور قلب

هر چه تشتّت خاطر و تعلّق خاطر را کم کنیم و به عبارت دیگر هر چه از منِ مجازی دور شویم ، به منِ اصلی ، که همان حضور قلب است و آن هم همان حضور خداست ، می رسیم .

و در این حالت ، ادب حضور خدا را رعایت می کنیم که همان توجه به خواست اوست و در این احوال ، خواست خدا ، در ما جاری است ، نه خواست منِ مجازی و نفس .

در این حالت ، حضور قلب ، یعنی حضور الله و دیگر ، حواس و ادراکات و همه مشاعر ما با نور او نورانی می شوند .

دریافتها از جانب پروردگار و تجلّی انوار

پوینده راه حق ، از درجات مختلف تعالی برخوردار است و در هر مرتبه ای اشارتها و معرفتهای خاص آن مرتبه را دریافت می کند و هر چه صفای قلب بیشتر شود ، دریافتها نیز بیشتر می گردد و هر چه دریافتها بیشتر می شود ، معارف نیز بیشتر می گردد و نوری بیشتر بر او حاکم می شود ، تا کم کم بر حسب تعالی خود ، از اسرار الهی انوار قرآنی و ملکوت آسمانها ، بهرهمند می گردد و با آنها مرتبط می شود .

در این مرتبه ، حجابهای ظلمانی و نورانی برداشته می شود و هر چه بیشتر این حجابها برداشته شوند ، دریافتها و تجلّی نور بیشتر می گردند .

نتیجه دریافتها و تجلی انوار