حق الناس در محیط کار و زندگی از دیدگاه قرآن و روایات صفحه 131

قناعت

متن حدیث

قالَ الاِمام عَلی علیه السلام:

طُوبی لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعادَ، وَ عَمِلَ لِلْحِسابِ، وَ قَنَعَ بِالْکِفافِ وَ رَضِیَ عَنِ اللَّهِ.

نهج البلاغه کلمه 44.

ترجمه حدیث

حضرت علی علیه السلام فرمودند: خوشا به حال آن که به یاد آخرت باشد و برای روز حساب کاری بکند و به اندازه کفایتِ از روزی قانع باشد و نسبت به خدا خرسند و خشنود باشد!

* یاد آخرت مربی ماست، اخلاق و اعمال ما را اصلاح می کند و یکی از راه های رشد معنوی انسان توجّه و یادآوری عالم آخرت است، ما را وادار به کارهای شایسته می کند به طوری که اگر بخواهند از ما حساب بکشند آماده جواب باشیم. و یاد معاد ما را به مقدار کمی از نعمت های دنیا که زندگی ما را کفایت می کند راضی و خشنود می سازد چون یاد آخرت دنیا را در پیش چشم ما کم اعتبار می کند. اگر دنیا پیش ما مهمّ و بزرگ باشد پیوسته باید در فکر اصلاح و آبادی آن باشیم و در غم از دست رفته های آن و حسرت و آرزوی آیندگان آن بسوزیم و بسازیم.

امّا یاد آخرت ما را از همه این غصه ها راحت می کند و به اندکی از نعمت خرسند و از خدای خودمان نیز راضی می شویم.

مرتبه رضا بودن به رضای خدا درجه بالایی است از ایمان و معرفت و حالت شکر در قلب ما درست می کند. امّا حرص و توجّه به دنیا باعث نارضایتی از خدا و کفران نعمت های دیگر می شود!