حق الناس در محیط کار و زندگی از دیدگاه قرآن و روایات صفحه 141

بد زبانی

متن حدیث

قالَ رسول اللَّه صلی الله علیه وآله:

إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّهَ عَلی کُلِّ فاحِشٍ بَذی ءٍ قَلیلِ الْحَیاءِ لا یُبالی ما قالَ وَ لا ما قیلَ فِیهِ.

بحار 79/112.

ترجمه حدیث

رسول خداصلی الله علیه وآله فرمودند: خداوند بهشت را بر کسانی که ناسزا می گویند و هرزه و بی حیاء هستند حرام کرده، آنان که نسبت به آن چه می گویند و یا درباره آن ها گفته می شود لااُبالی هستند.

* اگر کسی حیا نداشته باشد دین ندارد. دین و حیا هر دو با هم هستند، بی حیا کسی است که از گفتن کلمات زشت، فحاشی و ناسزا به دیگران و به خودش پرهیز ندارد. چنین افرادی مبغوض خدای متعال هستند و از بهشت الهی محرومند! پیامبراکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: بدترین بندگان خدا کسی است که مردم از شرّ فحش دادنش با او مجالست نمی کنند. انسان های محترم و بزرگوار هرگز فحش نمی دهند. آدم های پست و بی شخصیت سلاح شان فحش دادن است.

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس مردم از زبانش بترسند بدانید که جای او در آتش است.

امام باقرعلیه السلام فرمودند: با مردم آن گونه سخن بگویید که دوست دارید با شما سخن بگویند.