حق الناس در محیط کار و زندگی از دیدگاه قرآن و روایات صفحه 46

متن حدیث

قالَ الاِمام عَلی علیه السلام:

وَاللَّهِ لَوْ أُعْطِیْتُ الأَقالِیمَ الْسَّبْعَهِ بِما تَحْتَ أَفْلاکِها عَلی أَنْ أَعْصَی اللَّهَ فِی نَمْلَهٍ أسْلُبُها جَلْبَ شَعِیرَهٍ ما فَعَلْتُهُ.

نهج البلاغه خطبه 224.

ترجمه حدیث

حضرت علی علیه السلام فرمودند: به خدا سوگند اگر اقلیم های هفت گانه با آن چه زیر افلاک آن ها است (همه هستی) را به من بدهند تا در برابر، خدا را معصیت کرده و پوست جویی را از دهان مورچه ای بگیرم هرگز چنین نخواهم کرد!

* بعضی از مردم با اندک بهانه ای حاضر می شوند که در حق دیگران ظلم کنند، تا مبادا به خودشان و اموالشان کم ترین صدمه ای برسد! چنین افرادی هرگز روی سعادت و خوشبختی را نخواهند دید زیرا که پیوسته منافع ما مردم با یکدیگر تداخل می کند و باید هر کسی به حق خودش قانع باشد و برای حفظ جان و مال خودش به دیگران لطمه نزند و حق دیگران را پایمال نکند. از کم ترین تا بزرگ ترین حق مردم همه محترم است و لازم است رعایت شود.

ان شاءاللَّه ما پیروان آن شخصیت والا مقامی هستیم که می فرماید: اگر همه هستی را به من بدهند و از من بخواهند پوست جویی را به ناحق از دهان مورچه ای بگیرم چنین کاری را نخواهم کرد!!

پوست جو گرفتن از دهان مور کم ترین نمونه ای است که مثال زده