فلسطین از منظرحضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظلّه العالی) رهبر معظم انقلاب اسلامی صفحه 175

این هشت سال از آنها برخوردار بود، در گذشته برخوردار نبود. امروز هم متأسفانه بسیاری از کشورهایِ مسلمان ِ دیگر، از آن برخوردار نیستند. ؛ امّا ملت ما، در طول سالهایِ بعد از انقلاب، از آن برخوردار بود. آن چیست؟

این، یک نکته یِ اساسی است. این، عامل پیروزیهایِ بزرگ و کامیابی ملت ایرانست. یعنی ارتباط این توده یِ عظیمِ مؤمن این جوانان، این مردان و زنها و قشرهایِ مختلف با آن مرکزیت و رهبری الٰهی ایمانی که با همه یِ وجود در راه هدفهایِ اسلامی تلاش می کرد و مردم را در آن راهی که بایستی حرکت می کردند، هدایت می کرد. وجود یک رهبری، یک مرکزیت و یک دستگاه هدایت، که در امام بزرگوار ما آن مرد حکیم و معنوی متجسّم شده بود.

او بود که به این توده یِ عظیمِ مسلمان ِ مؤمن ِ متعهّدِ ما راه نشان می داد. به مردم می گفت: که باید با چه کسی مبارزه کنند. مردم را دعوت می کرد به این که دلشان را با خدا مرتبط کنند و به خدا توکّل نمایند. به مردم هشدار می داد که چگونه در مقابل دشمنْ خود را مجهز و آمادّه نگهدارند که دشمن نتواند آنها را فریب دهد. هر وقت لازم بود، آنچه را که دانستن آن برای مردم لازم بود به مردم می گفت:. پشتِ سرِ امام هم، دستگاه اداره کننده یِ کشور، یعنی نظام جمهوری اسلامی بود. ؛ امّا قضیه، به شخص امام منحصر نمی شود.

مبادا کسی خیال کند که در نظام جمهوری اسلامی، توده هایِ عظیم مردم، فقط باید با شخص رهبر در ارتباط باشند و دستگاه اداره کننده یِ کشور به عنوان یک پدیده، در جذب و هدایت و راهنمایی و راه اندازی نیروی مردم و پشتیبانی آنها نقشی ندارد! نه؛ این اشتباهست. برای همین بود که شما می دیدید که امام بزرگوار، بارها و بارها از مسؤولین رسمی کشور حمایت و پشتیبانی می کرد. (1)

یأس، سبب خودداری از ورود به میدان

یأس موجب می شد که بعضی وارد میدان نشوند. یأس را باید از خود