فلسطین از منظرحضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظلّه العالی) رهبر معظم انقلاب اسلامی صفحه 293

این غده یِ سرطانی را حفظ کنند. آنها این حرف را قبول نمی کنند؛ ما این را می دانیم. لکن طرفِ خطاب من، دولت هایِ عربی، دولت هایِ اسلامی، ملت هایِ مسلمان و وجدان هایِ بیدار در همه جای دنیاست؛ من با آنها حرف می زنم.

این راه حل که طعم هایِ در دهن این متجاوز بیندازند و او را فربه تر کنند تا قادر شود قدم بعدی را بردارد، راه حل نیست. این تجربه یِ پنجاه ساله یِ فلسطینست. قطعنامه ها در سازمان ملل صادر شد. هر چند امریکا هم که مدافع صهیونیست ها بوده به ظاهر پایِ آن قطعنامه ها را امضا کرد؛ امّا این غاصب به این قطعنامه ها عمل نکرد و کسی هم نگفت بالای چشمت ابروست! با چنین دولتی و با چنین طرفی، انسان چه مذاکره ای بکند؟! این راه حل راه حلِ غلطی است؛ این راه حل درستی نیست. (1)

نامشروع و ناپایداربودن هر مذاکره با اعتراف به وجود این رژیم … برادران و خواهران! امروز مبارزه یِ مردم فلسطین روی محور خود قرار گرفته است؛ همان محوری که امید پیروزی در پیمودن آنست؛ یعنی ملت به صحنه آمده است. اسرائیل، یک رژیم جعلی و غیرقانونی و غاصبست. با زور و ظلم و ترفند آمدند یک کشور را از دست مردمش گرفتند. بنا بر این هر گونه مذاکره ای که بر اساس اعتراف به وجود این رژیم باشد، نامشروع و ناپایدارست. البته امروز ملت فلسطین واقعیت صحنه را خوب درک کرده و فهمیده است که زبان زور، تنها زبانی است که اشغالگران بیت المقدّس و کشور فلسطین به آن معتقدند. ملت می داند هر گونه مذاکره و قرار دادی، برای او خسارت به بار خواهد آورد؛ لذا وارد میدان شده است. (2)

عیان بودن نتیجه ی مقاومت و سازش

پس، الگوی مقاومت و مبارزه پیش روی ماست؛ یعنی می توان با مقاومت و مبارزه و البته تحمّل خسارت، به پیروزی رسید. در عین حال الگوی شکست