بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 18

وقتی «تقامروا» از باب تفاعل را معنا می کند می گوید: «لعبوا القمار» و لعب را در معنای آن اخذ می کند.

به هر حال در لسان العرب که یک مقدار بیشتر تبیین کرده، جایی تصریح نکرده که قمار بدون رهن هم در لغت استعمال می شود. یک جا گفت: «قامره: خدعه»؛ او را فریب داد که این فریب دادن معمولاً در رهن است و مهم تر آن که ظاهراً در بازی قماری خدعه مفروض نیست. در جای دیگر تصریح کرد «قامر قماراً؛ راهنه»، بنابراین رهن را داخل در معنای قمار کرد و آن جایی هم که معنی کرد «لعبوا القمار» باز خود آن قمار را معنا کرده بود که رهن بگذارند. پس در کتاب العین و لسان العرب، در جایی تصریح نشده که قمار در لعب بدون رهن هم استعمال می شود، بلکه یا تصریح کرده اند که باید با رهن باشد تا قمار صدق کند و یا این جهت را مهمل گذاشته اند.

قسم اوّل: لعب به آلات قمار با رهن

اشاره

مرحوم شیخ درباره ی حکم لعب به آلاتی که معدّه ی للقمار است و کار اصلی آن قمار می باشد مانند پاسور، نرد و ... اگر همراه رهن از طرفین باشد _ رهن از جانب شخص ثالث را بعداً بررسی خواهیم کرد _ می فرماید: