بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 20

روایات دالّ بر حرمت قسم اوّل

اشاره

روایات مربوط به قمار در جلد 17 وسائل الشیعه، ابواب ما یکتسب به، باب های 35، 102، 103 و 104 ذکر شده است. ابتدا مقداری از روایات باب 35 را ذکر می کنیم.

مرحوم صاحب وسائل عنوان این باب را این چنین ذکر می کنند:

«بَابُ تَحْرِیمِ کَسْبِ الْقِمَارِ حَتَّی الْکِعَابِ وَ الْجَوْزِ وَ الْبَیْضِ وَ إِنْ کَانَ الْفَاعِلُ غَیْرَ مُکَلَّفٍ وَ تَحْرِیمِ فِعْلِ الْقِمَارِ».

این که می فرماید: «بَابُ تَحْرِیمِ کَسْبِ الْقِمَارِ ... وَ إِنْ کَانَ الْفَاعِلُ غَیْرَ مُکَلَّفٍ» معلوم می شود مقصود از حرمت، حرمت وضعی است که بین مکلّف و غیر مکلّف مشترک است.(1)

1. صحیحه ی زیاد بن عیسی:

مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِنَا(2) عَنْ أَحْمَدَ بْنِ

1- اگر ما بیع صبیّ را هم جایز بدانیم، این جواز در صورتی است که شرایط صحت وجود داشته باشد، والا بیعش نافذ نیست.
2- در این که مراد از عدّه ی مرحوم کلینی- قدس سره - چه کسانی هستند، افرادی از جمله علامه- قدس سره - در خلاصه الاقوال، شیخ بهایی- قدس سره - در مشرق الشمسین و اکسیر السعادتین، نجاشی- قدس سره - در رجالش و ... مطالبی را بیان کرده اند که ما به نقل عبارت علامه بسنده می کنیم: ü علّامه ی حلّی، حسن بن یوسف بن مطهر اسدی، خلاصه الأقوال (رجال العلامه)، ص271: الفائده الثالثه: قال الشیخ الصدوق محمد بن یعقوب الکلینی فی کتابه الکافی فی أخبار کثیره عده من أصحابنا عن أحمد بن محمد بن عیسی قال و المراد بقولی عده من أصحابنا محمد بن یحیی و علی بن موسی الکمندانی و داود بن کوره و أحمد بن إدریس و علی بن إبراهیم بن هاشم. و قال کلما ذکرته فی کتابی المشار إلیه عده من أصحابنا عن أحمد بن محمد بن خالد البرقی فهم علی بن إبراهیم و علی بن محمد بن عبد الله بن أذینه و أحمد بن عبد الله بن أمیه و علی بن الحسن. قال و کلما ذکرته فی کتابی المشار إلیه عده من أصحابنا عن سهل بن زیاد فهم علی بن محمد بن علان و محمد بن أبی عبد الله و محمد بن الحسن و محمد بن عقیل الکلینی. (احمدی)