بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 258

إن قلت: در روایات بر موارد غیر حرام هم «مَلْعُونٌ» اطلاق شده، مانند «مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَلْقَی کَلَّهُ عَلَی النَّاسِ»(1) بنابراین از «مَلْعُونٌ» نمی توانیم استفاده ی حرمت کنیم.

قلت: بله، اگر در جایی قرینه بر عدم حرمت وجود داشته باشد حمل بر حرمت نمی شود، امّا اگر چنین قرینه ای وجود نداشته باشد یا قرینه ای بر حرمت وجود داشته باشد _ مانند ما نحن فیه که در کنار موارد معلوم الحرمه ذکر شده _ حمل بر حرمت می شود.

4. عبارتی در نهج البلاغه:

أَیُّهَا النَّاسُ إِیَّاکُمْ وَ تَعَلُّمَ النُّجُومِ إِلَّا مَا یُهْتَدَی بِهِ فِی بَرٍّ أَوْ بَحْرٍ فَإِنَّهَا تَدْعُو إِلَی الْکَهَانَهِ وَ الْمُنَجِّمُ کَالْکَاهِنِ وَ الْکَاهِنُ کَالسَّاحِرِ وَ السَّاحِرُ کَالْکَافِرِ وَ الْکَافِرُ فِی النَّارِ.(2)

دلالت این روایت بر حرمت تمام است؛ چون می فرماید کاهن

1- وسائل الشیعه، ج21، تتمه کتاب النکاح، أبواب النفقات، باب 21، ح5، ص543 و الکافی، ج4، ص12: وَ [مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوب] عَنْ عِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِی الْخَزْرَجِ الْأَنْصَارِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ غُرَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ- علیه السلام - قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ- صلی الله علیه و آله و سلم -: مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَلْقَی کَلَّهُ عَلَی النَّاسِ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ یَعُولُ. وَ رَوَاهُ الصَّدُوقُ مُرْسَلًا.
2- نهج البلاغه، خطبه ی79، ص105.