بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 263

بِکاهِنٍ وَ لا مَجْنُونٍ>(1) از مجموع این ها اطمینان حاصل می شود که کهانت در شرع حرام است. امّا به همان اندازه ای که در تعریف کاهن گفتیم و بیشتر از آن را نمی توانیم بگوییم حرام است؛ چون دلیلی که مطلق بوده و از لحاظ سند تمام باشد و بیش از آن چه گفتیم دلالت داشته باشد، وجود ندارد.

حکم رجوع به کاهن

اشاره

بعد از این که گفتیم کهانت در شرع حرام است، باید بحث کنیم رجوع به کاهن چه حکمی دارد؟ آیا برای خبر گرفتن از مسائلی که کاهنان می توانند خبر دهند مثل پیدا کردن گم شده، می توان به آن ها رجوع کرد یا خیر؟

بعضی براساس روایتی که جناب ابن ادریس در آخر سرائر نقل کرده و ادعا کرده اند از لحاظ سند هم تمام است، گفته اند رجوع به کاهن جایز نیست. ابن ادریس این روایت را از مشیخه ی الحسن بن محبوب نقل می کند.

ادلّه ی حرمت رجوع به کاهن

1. روایت هیثم:

مُحَمَّدُ بْنُ إِدْرِیسَ فِی آخِرِ السَّرَائِرِ نَقْلًا مِنْ کِتَابِ الْمَشِیخَهِ لِلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْهَیْثَمِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی

1- سوره ی طور، آیه ی29.