بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 268

حکم رجوع به مخبر از غیب بدون ارتباط با شیاطین

اشاره

اگر کسی از غیر طریق کهانت از غیب خبر دهد؛ یعنی با فراست عین، ذکاء قلب و فطنه الروح، بدون این که با شیاطین و نیروهای اهریمنی و شرّ ارتباط برقرار کند، یا احیاناً با نیروهای خیر ارتباط برقرار کرده و خبر دهد، آیا رجوع به چنین فردی جایز است یا خیر؟

تمایل شیخ- قدس سره - به حرمت مطلق إخبار از غیب و حرمت رفتن نزد وی

مرحوم شیخ تمایل دارند بفرمایند: إخبار از پنهان و غیب کلاً حرام است.(1) دلیلش همان روایت هیثم بن واقد است که حضرت فرمودند: «مَنْ مَشَی إِلَی سَاحِرٍ أَوْ کَاهِنٍ أَوْ کَذَّابٍ یُصَدِّقُهُ بِمَا یَقُولُ فَقَدْ کَفَرَ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ کِتَابٍ»(2)

1- المکاسب المحرمه، ج 2، ص38: و روی فی مستطرفات السرائر، عن کتاب المشیخه للحسن بن محبوب، عن الهیثم، قال: «قلت لأبی عبد اللّه- علیه السلام -: إنّ عندنا بالجزیره ...» الخبر. و ظاهر هذه الصحیحه أنّ الإخبار عن الغائبات علی سبیل الجزم محرّم مطلقاً، سواء کان بالکهانه أو بغیرها؛ لأنّه علیه السلام جعل المخبر بالشی ء الغائب بین الساحر و الکاهن و الکذّاب، و جعل الکلّ حراماً.
2- وسائل الشیعه، ج17، کتاب التجاره، أبواب ما یکتسب به، باب 26، ح3، ص150 و السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، ج3، ص593.