بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 321

آن قائل نیستند. در میان شیعه حداقل به حسب نظر بدوی _ در غیر نوح برای معصومین- علیهم السلام - _ اقوال مختلف است.

اقوال در حکم نوح

1. نوح مطلقاً حرام است؛ چه نوح به باطل باشد و چه نوح به حق. این قول از شیخ طوسی- قدس سره - در المبسوط(1) و ابن حمزه در الوسیله(2) نقل شده است.(3) البته شیخ طوسی در النهایه(4) قید زده و

1- المبسوط فی فقه الإمامیه، ج 1، ص189: یکفی فی التعزیه أن یراه صاحب المصیبه، و یکره الجلوس للتعزیه یومین و ثلاثه إجماعا ... و أما اللطم و الخدش و جز الشعر و النوح فإنه کله باطل محرم إجماعا.
2- طوسی، محمد بن علی بن حمزه، الوسیله إلی نیل الفضیله، ص69: المحظور ثمانیه أشیاء: اللطم و الخدش و جز الشعر و النیاحه و تخریق الثیاب إلا للأب و الأخ و إرسال الإزار علی الرأس و إرسال طرف العمامه إلا لهما و وضع الرداء فی مصیبه الغیر و روی أن ذلک مکروه.
3- طباطبایی، سید علی بن محمد، الشرح الصغیر فی شرح مختصر النافع (حدیقه المؤمنین)، ج 2، ص11: الخامس: الاعمال المحرمه فی نفسها کعمل الصور المجسمه ... و النوح بالباطل بأن یصف المیت بما لیس فیه إجماعا، و أما بالحق فجائز إذا لم یسمعها الأجانب، علی الأشهر الأقوی. و قیل: بالمنع منه مطلقا و هو أحوط و أولی.
4- النهایه فی مجرد الفقه و الفتاوی، ص365: و کسب المغنّیات و تعلّم الغناء حرام. و کسب النّوائح بالأباطیل حرام. و لا بأس بذلک علی أهل الدّین بالحقّ من الکلام.