بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 324

منشأ اختلاف اقوال، روایاتی است که در این موضوع وارد شده و به حسب نظر بدوی اختلاف دارد. بعضی روایات نیاحه ی برای میت را مطلقاً ممنوع می کند، بعضی می فرماید مکروه است، بعضی جایز می شمارد و بعضی اجر نائحه را سحت می شمارد و بعضی نهی از اشتراط اجرت می کند و برخی دیگر می گوید اگر صدق بگوید مانعی ندارد، ولی اگر غیر صدق باشد ممنوع است.

روایات مربوط به نیاحت

دسته ی اوّل: (روایات دالّ بر حرمت نیاحت)

_ روایت عمران الزعفرانی:

وَ [مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوب] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ سَلَمَهَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُمَرَ الزَّعْفَرَانِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ- علیه السلام - قَالَ: مَنْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِ بِنِعْمَهٍ فَجَاءَ