بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 330

_ روایت ابی سعید الخدری:

وَ [الشَّهِیدُ الثَّانِی فِی مُسَکِّنِ الْفُؤَاد] عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ- صلی الله علیه و آله و سلم - النَّائِحَهَ وَ الْمُسْتَمِعَهَ.(1)

این روایت هم دالّ بر حرمت است و چون به همراه آن مستمعه با صیغه ی تأنیث ذکر شده، معلوم می شود حرمت از حیث نیاحت می باشد، ولی به هر حال از حیث سند معتبر نمی باشد.

پس این چند روایتی که ادعا شده دالّ بر حرمت نیاحت است یا از لحاظ سند ناتمام است و یا از لحاظ سند و دلالت.

دسته ی دوم: (روایات دالّ بر کراهت نوح)

اشاره

مقصود از این دسته، روایاتی است که لفظ کراهت در آن ها به کار رفته است. البته باید توجه داشت کراهت گاهی به معنای حرمت هم به کار می رود؛ مثلاً در روایتی آمده «وَ لَمْ یَکُنْ

1- مستدرک الوسائل، ج2، تتمه کتاب الطهاره، أبواب الدفن و ما یناسبه، باب 71، ح16، ص453 و مسکن الفؤاد، ص113.