بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 332

کراهت اصطلاحی، هر دو احتمال وجود دارد ولی به قرینه ی بعضی روایات دیگر نمی توانیم حمل بر حرمت کنیم.

_ روایت علی بن جعفر:

عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ فِی قُرْبِ الْإِسْنَادِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ جَدِّهِ عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِیهِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ- علیهما السلام - قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ النَّوْحِ فَکَرِهَهُ.(1)

این روایت از لحاظ سند به خاطر عبدالله بن الحسن که نمی توانیم وثاقش را احراز کنیم، ناتمام است. عبدالله بن الحسن از نوادگان امام صادق- علیه السلام - است و شاید در أعلی درجات وثاقت باشد، امّا چیزی درباره ی وثاقت ایشان به ما نرسیده است.

این روایت شاید همان روایت قبل باشد که به عبارت دیگری نقل شده است. در مورد این روایت هم بعضی گفته اند دالّ بر حرمت است، ولی همان طور که در روایت قبل گفتیم، دو احتمال وجود دارد.

دسته ی سوم: (روایات اجر نائحه)

اشاره

دسته ی سوم روایاتی است که در مورد اجر نائحه وارد شده است.

1- همان، ح14، ص129 و قرب الاسناد، ص294.