بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 340

_ صحیحه ی ابی حمزه ی ثمالی:

وَ بِالْإِسْنَادِ [مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ] عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ مَالِکِ بْنِ عَطِیَّهَ عَنْ أَبِی حَمْزَهَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ- علیهما السلام -قَالَ: مَاتَ الْوَلِیدُ بْنُ الْمُغِیرَهِ فَقَالَتْ أُمُّ سَلَمَهَ لِلنَّبِیِّ- صلی الله علیه و آله و سلم -: إِنَّ آلَ الْمُغِیرَهِ قَدْ أَقَامُوا مَنَاحَهً فَأَذْهَبُ إِلَیْهِمْ فَأَذِنَ لَهَا فَلَبِسَتْ ثِیَابَهَا وَ تَهَیَّأَتْ وَ کَانَتْ مِنْ حُسْنِهَا کَأَنَّهَا جَانٌّ وَ کَانَتْ إِذَا قَامَتْ فَأَرْخَتْ شَعْرَهَا جَلَّلَ جَسَدَهَا وَ عَقَدَتْ بِطَرَفَیْهِ خَلْخَالَهَا فَنَدَبَتِ ابْنَ عَمِّهَا بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ- صلی الله علیه و آله و سلم - فَقَالَتْ:

أَنْعَی الْوَلِی_دَ بْنَ الْوَلِیدِ أَبَا الْوَلِیدِ فَتَی الْعَشِی_رَهْ

حَامِ_ی الْحَقِیقَ_هِ مَاجِ_دٌ یَسْمُو إِلَی طَلَبِ الْوَتِیرَهْ

قَدْ کَانَ غَیْثاً فِی السِّنِینَ وَ جَعْفَ_راً غَدَق_اً وَ مِی_رَهْ

فَمَا عَابَ رَسُولُ اللَّهِ- صلی الله علیه و آله و سلم - ذَلِکَ وَ لَا قَالَ شَیْئاً.

وَ رَوَاهُ الشَّیْخُ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ کَذَا الَّذِی قَبْلَهُ.(1)

ابوحمزه ی ثمالی نقل می کند که امام باقر- علیه السلام - فرمودند: ولید بن مغیره از دنیا رفت، ام سلمه [افضل ازواج النبی- صلی الله علیه و آله و سلم - بعد از خدیجه ی کبری سلام الله علیها که نسبتی با ولید بن

1- وسائل الشیعه، ج17، أبواب ما یکتسب به، کتاب التجاره، باب 17، ح2، ص125 و الکافی، ج5، ص117.