بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 342

_ صحیحه ی ابی بصیر:

مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ(1) عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ النَّضْرِ عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَیُّوبَ بْنِ الْحُرِّ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ- علیه السلام -: لَا بَأْسَ بِأَجْرِ النَّائِحَهِ الَّتِی تَنُوحُ عَلَی الْمَیِّتِ.

وَ رَوَاهُ الصَّدُوقُ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَیُّوبَ بْنِ الْحُرِّ مِثْلَهُ.(2)

ابوبصیر از امام صادق- علیه السلام - نقل می کند که فرمودند: اجر نائحه ای که برای میت نوحه گری می کند، مانعی ندارد.

این روایت صریح در جواز نیاحت و جواز اجرتی که در مقابل آن می گیرد بوده و نسبت به جواز اشتراط و عدم اشتراط هم اطلاق دارد که می توانیم با روایت سابق که فرمود اشتراط نکند، تقیید کنیم.

1- تهذیب الأحکام، المشیخه، ص63: و ما ذکرته فی هذا الکتاب عن الحسین بن سعید فقد اخبرنی به الشیخ ابو عبد اللّه محمد بن محمد بن النعمان و الحسین بن عبید اللّه و احمد بن عبدون. کلهم عن احمد بن محمد بن الحسن بن الولید عن ابیه محمد بن الحسن بن الولید و اخبرنی به أیضا ابو الحسین ابی جید القمی عن محمد بن الحسن بن الولید عن الحسین بن الحسن بن ابان. عن الحسین بن سعید، و رواه أیضا محمد بن الحسن بن الولید عن محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد عن الحسین بن سعید.
2- وسائل الشیعه، ج17، أبواب ما یکتسب به، کتاب التجاره، باب 17، ح7، ص127 و تهذیب الاحکام، ج6، ص359.