بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 414

2. روایت عنبسه الوراق:

وَ [مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ] عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی هَاشِمٍ عَنْ سَابِقٍ السِّنْدِیِّ عَنْ عَنْبَسَهَ الْوَرَّاقِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ- علیه السلام - فَقُلْتُ: أَنَا رَجُلٌ أَبِیعُ الْمَصَاحِفَ فَإِنْ نَهَیْتَنِی لَمْ أَبِعْهَا فَقَالَ: أَ لَسْتَ تَشْتَرِی وَرَقاً وَ تَکْتُبُ فِیهِ؟ قُلْتُ: بَلَی وَ أُعَالِجُهَا قَالَ: لَا بَأْسَ بِهَا.(1)

عنبسه الوراق می گوید خدمت امام صادق- علیه السلام - عرض کردم من مصاحف را می فروشم، اگر از آن نهی کنید دیگر نمی فروشم. حضرت فرمودند: آیا غیر از این است که ورق را می خری و در آن کتابت [قرآن] می کنی؟ عرض کردم: بله و درستش هم می کنم [صحافی می کنم] فرمودند: اشکالی ندارد.

این روایت از لحاظ سند به خاطر بعض مجاهیل و مضعفین ناتمام است(2) ولی دلالتش بر جواز تمام است؛ زیرا می فرماید: «لَا بَأْسَ بِهَا».

1- وسائل الشیعه، ج 17، کتاب التجاره، ابواب ما یکتسب به، باب31، ح5، ص159 و الکافی، ج5، ص122.
2- سند این روایت به خاطر محمد بن علی ابوسمینه که تضعیف شده و نیز به خاطر سابق السندی و عنبسه الوراق که مجهول است، ناتمام است. (احمدی)