بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 421

وَ رَوَاهُ الشَّیْخُ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ نَحْوَهُ.(1)

_ صحیحه ی علی بن جعفر:

عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ فِی قُرْبِ الْإِسْنَادِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ جَدِّهِ عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِیهِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ- علیهما السلام - قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ یَکْتُبُ الْمُصْحَفَ بِالْأَجْرِ قَالَ: لَا بَأْسَ.(2)

این روایت از لحاظ سند به خاطر عبدالله بن الحسن ناتمام است؛ زیرا توثیقی برای ایشان در مجامع روایی ذکر نشده، هرچند می دانیم امام زاده و سید واجب التعظیم است ولی نمی توانیم روایات ایشان را به عنوان مستند حکم قرار دهیم. ولی از آن جایی که این روایت علی بن جعفر و روایت بعدی در کتاب خودشان به نام مسائل علی بن جعفر(3) که به دست ما رسیده موجود است، پس این دو روایت از لحاظ سند تمام است.

_ صحیحه ی دیگر علی بن جعفر:

وَ عَنْهُ [عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ فِی قُرْبِ الْإِسْنَادِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ

1- وسائل الشیعه، ج17، کتاب التجاره، ابواب ما یکتسب به. باب31، ح4، ص158 و الکافی، ج5، ص121.
2- همان، ح12، ص161 و قرب الاسناد، ص115.
3- مسائل علی بن جعفر و مستدرکاتها، ص300.