بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 427

همان طور که بیان کردیم این روایات با هم تعارض بدوی دارند و باید حمل ظاهر بر نص یا أظهر کرد و نتیجه این می شود که روایات مانعه حمل بر کراهت می شود.

بنابراین کلام قائلین به عدم حرمت بیع مصحف مانند علامه ی بحرالعلوم، صاحب جواهر- قدس سرهما - و ... صحیح است.

نقد کلام شیخ- قدس سره - در وجوه دلالت موثقه ی روح بن عبدالرحیم بر جواز بیع مصحف

همان طور که بیان کردیم مرحوم شیخ درباره ی دلالت موثقه ی روح بن عبدالرحیم بر جواز بیع مصحف سه وجه ذکر فرمود؛ یعنی علاوه بر این کلام حضرت که فرمودند «أَشْتَرِی أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ أَنْ أَبِیعَهُ» _ که ما نیز دلالت آن را بر جواز قبول کردیم _ دو وجه دیگر هم دالّ بر جواز بیع مصحف است:

وجه اوّل این بود که از ذیل موثقه که فرمود: «پرداخت اجرت بر کتابت قران جایز است» استفاده می شود پس خطوط قرآن کریم مالیت دارد، بنابراین بیعش نیز باید جایز باشد؛ چون احتمال فرق بین اجاره و بیع نیست.

ولی این کلام درست نیست؛ زیرا:

اولاً: ممکن است فردی به خاطر غرضی، دیگری را اجیر بر عملی کند که حاصل آن عمل مالیت ندارد؛ به عنوان مثال کسی که به خاطر غرض شخصی می خواهد ببیند در کنار دریا وقتی آب