بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 449

اگر کافری به کافر دیگری هبه کرد، آن هم به مسلمان برسد!

2. روایت حماد بن عیسی:

مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی رَفَعَهُ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ- علیه السلام - أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ- علیه السلام - أُتِیَ بِعَبْدٍ لِذِمِّیٍّ قَدْ أَسْلَمَ فَقَالَ: اذْهَبُوا فَبِیعُوهُ مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَ ادْفَعُوا ثَمَنَهُ إِلَی صَاحِبِهِ وَ لَا تُقِرُّوهُ عِنْدَهُ.(1)

دومین دلیلی که بر عدم جواز بیع عبد مسلم به کافر اقامه شده، روایت حماد بن عیسی است که حضرت درباره ی عبد متعلق به کافری که مسلمان شده بود، دستور دادند به مسلمانان فروخته شود و ثمن آن به کافر پرداخت شود و آن عبد مسلمان را نزد کافر نگه ندارند.

بررسی سند روایت حماد بن عیسی

این روایت از لحاظ سند مرفوعه است؛ زیرا هم در کافی(2) و هم در تهذیب به صورت «مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی رَفَعَهُ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی» آمده است.

إن قلت: از آن جا که در سند شیخ، حماد بن عیسی واقع

1- همان، ج 23، کتاب العتق، باب73، ح1، ص109 و تهذیب الاحکام، ج6، ص287.
2- الکافی، ج 7، ص432: مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی رَفَعَهُ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ- علیه السلام - ... .