بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 453

3. روایت معروف «الاسلام یعلو و لا یعلی علیه»:

این روایت علاوه بر آن که برای عدم جواز بیع مصحف به کافر استدلال شده، می تواند دلیل بر عدم جواز بیع عبد مسلم به کافر نیز باشد.

البته این روایت دارای ابهاماتی است که استدلال به صرف این روایت را مشکل می کند، از جمله این که آیا برتری اسلام به نحو مطلق است؟ آیا برتری اسلام به معنای برتری علی الاطلاق مسلمانان نیز هست که نتیجه بگیریم پس کافر نمی تواند مالک عبد مسلمان شود؟ یا در مورد بیع مصحف به کافر، آیا به صرف ملکیت و سیطره ی کافر بر یک فرد از قرآن کریم، صدق می کند که کفر بر اسلام علوّ پیدا کرده است؟!

پس دلالت این روایت فی نفسها بر مدعا مشکل است ولی قرائنی وجود دارد که از آن استفاده می شود مقصود از «الاسلام یعلو و لایعلی علیه» علوّ علی الاطلاق است. البته علوّ تشریعی نه تکوینی؛ چون می دانیم در بعضی موارد اسلام از کفّار و مشرکین ضربه خورده _ علوّ تکوینی ان شاء الله در زمان ظهور امام زمان- علیه السلام - تحقق یافته و «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ»(1) به منصه ی ظهور

1- سوره ی توبه، آیه ی33 و سوره ی صف، آیه ی9: (هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ) و سوره ی فتح، آیه ی28: (هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ کَفی بِاللَّهِ شَهیداً)