بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 61

سپس کسی که در کارش متحیّر بود پیش سادِن (خادم و حافظ کعبه) می رفت و به سادِن می گفت یکی از تیرها را از خریط بیرون بکش. اگر «إفعل» بیرون می آمد انجام می داد و اگر «لاتفعل» بیرون می آمد تا یک سال انجام نمی داد و اگر «قفل» بیرون می آمد، دوباره این عمل را تکرار می کرد.

احتمال این که مراد از آیه ی شریفه ی <أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ> این عمل باشد گرچه بعید است؛ چون خلاف سیاق آیه ی شریفه است؛ زیرا موارد قبلی که در آیه ی شریفه ذکر شده همه مربوط به انواع گوشت های حرام است و مناسبت با سیاق قبل اقتضاء می کند که این فقره هم مربوط به همان گوشتی باشد که از راه قمار به أزلام و أقداح به چنگ می آوردند، امّا این احتمال در مورد «أزلام» در آیه ی 90 سوره ی مبارکه ی مائده <یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ> قوی تر است؛ زیرا در این آیه «میسر» را هم ذکر کرده است، بنابراین بعید است منظور از أزلام همان «میسر» باشد؛ گرچه مشکلی هم ندارد که بگوئیم مراد از میسر آن عملی است که رجس است و أقداح و أزلام آن عمل هم به اعتبار وسیله ی آن عمل، رجس باشد.

قسم دوم: لعب به آلات قمار بدون رهن

اشاره

در این جا مراد حکم تکلیفی است و حکم وضعی ندارد؛ زیرا نقل و انتقالی صورت نمی گیرد.