بررسی گسترده ی فقهی: قمار، قیادت، قیافه، کهانت و ... صفحه 71

و شطرنج و [بقیه ی آلات قمار] و هرگونه انتفاع به این آلات حرام است. از آن جایی که بیع و شراء به عین تعلق می گیرد و به فعل تعلق نمی گیرد، پس مراد خود نرد و شطرنج و آلات قمار است که خرید و فروش و إنتفاع به آن حرام است که از جمله ی آن انتفاعات، لعب بدون رهن است، پس حرام است.

ثانیاً: در این روایت «میسر» بر نفس نرد و شطرنج اطلاق شده، بنابراین نرد و شطرنج حرام است. البته باید فعلی را در تقدیر بگیریم مانند «لعب» که مناسب با این آلات است. بنابراین لعب به شطرنج و نرد حرام است و اطلاق دارد؛ یعنی حتّی اگر بدون رهن هم باشد حرام است.

إن قلت: همان طور که قبلاً گفته شد روایات دالّ بر نهی لعب به آلات قمار، انصراف به لعب مع الرهن دارد و اطلاق ندارد، بنابراین در این جا هم انصراف به لعب مع الرهن دارد.

قلت: در آن روایات از قمار به معنای مصدری و لعب به نرد و شطرنج و ... نهی شده که انصراف به لعب مع الرهن دارد، امّا در این روایت قمار به معنای مصدری نیست بلکه به قرینه ی عبارت «بَیْعُهُ وَ شِرَاؤُهُ» _ که بیع و شراء به عین تعلق می گیرد _ و هم چنین تطبیق میسر بر نفس نرد و شطرنج و این که می فرماید «کُلُّ قِمَارٍ مَیْسِرٌ» معلوم می شود مراد آلت قمار است. بنابراین در این روایت نرد و شطرنج و آلات قمار مورد حرمت قرار گرفته