علم غیب صفحه 69

و غیره، نسبت نفی علم به پیغمبر اکرمˆ می دهد؛ پس روایاتی که اثبات علم به این امور را برای رسول اکرمˆ می نماید (که موافق با آیات بسیاری است) مخالف با آیات می پندارد و رد می کند. حَسبُهُ جَهلُهُ؟

بسیاری از این گمراهان، حال سؤال و تحقیق هم ندارند که از خبره های فهم قرآن

و حدیث بپرسند تا دست کم به این مطلب متوجه شوند که آیات نفی علم، نفی علم ذاتی است و روایات (طبق آیاتی که مثبِت علم است) علم غیر ذاتی را اثبات می فرماید؛ یعنی علمی را که از ناحیه خداوند به انبیا و اولیا داده شده اثبات می کند و در نتیجه، در آیات تنافی نخواهد بود.

15. گواه بودن ائمه بر خلق

آیات شاهد و شهید و مشهود و شهدا و اَشهاد نیز، که در روایات متواتر به پیغمبر اکرم

و ائمه هدی‰ تاویل شده است؛ علم این بزرگواران به حوادث عالم و اعمال خلق اثبات می کند.(1) (چنان که در کتاب اثبات ولایت آمده است).(2)

در روایات متعدد، ائمه‰ فرموده اند که، پیغمبرˆ و امام† شاهدند باید اَعمال بندگان را مشاهده کنند و ببینند تا این که روز قیامت بتوانند شهادت دهند، یعنی بر هرچه حجت اند شاهد آن نیز می باشند.

آیا پیغمبر و امام که بنا بر بیان صریح قرآن مجید ]شُهَداءَ عَلَی النَّاسِ (3)[ یعنی گواهان بر مردمند، ممکن است از مردم شهر خود آگاه نباشند؟!

1- در کتاب مقام قرآن و عترت، ص169 مواضع روایات را شرح داده ایم. در بحارالأنوار باب این که «امیرمؤمنان شهید و شاهد و مشهود است» روایات بسیاری نقل فرموده. بحارالأنوار، ج23، ص334 (باب20 از ابواب الآیات النازله فیهم از کتاب الإمامه) و ج35، ص386، ح1 (باب 19 از ابواب الآیات النازله فی شأنه† از کتاب تاریخ امیرالمؤمنین†) روایاتی نقل فرموده است که ائمّه‰ شهداء خلق می باشند. و سایر مواضع روایات را در مستدرک سفینه البحار، ج6، ص70 (لغت: شهد) مشروحاً ذکر کردیم، (مؤلف).
2- اثبات ولایت، ص117 131.
3- الحج (22)، آیه 78.