ربا و راه های گریز از آن صفحه 10

می پرداخت؛ در غیر این صورت، وام دهنده می توانست فرزند بدهکار را به گروگان بگیرد.(1)

الف) رباخواری در ملّت های باستان

1 _ سومریان

آیین وام گرفتن و سود دادن نزد سومریان مرسوم بوده است. آنان کالا یا زر و سیم را به قرض می گرفتند و در برابر سود سالیانه، از همان جنس، بین 15 تا 33 درصد به وام دهنده می دادند.(2)

2 _ بابل

در بابل بهره ربایی بسیار زیاد بود. دولت آن را سالانه 20 درصد برای وام فلزی و 33 درصد برای وام جنسی قرارداد کرده بود. بازرگانان به این اندازه هم بسنده نمی کردند و با به کارگیری منشیان زبردست قانون را زیر پا می گذاشتند.(3)

3 _ آشوریان

در میان آشوریان، بانک های خصوصی به بازرگانان و دارندگان صنایع وام می دادند و در مقابل، سودی برابر با 25 درصد می گرفتند.(4)

4 _ هند

در هند قدیم نیز 18 درصد بهره برای وام می پرداختند.(5)

1- میثم موسایی، تبیین مفهوم و موضوع ربا از دیدگاه فقهی، تهران، مؤسسه تحقیقات پولی و بانکی، 1377، چ 2، ص 3.
2- ویل دورانت، تاریخ تمدّن، ترجمه: احمد آرام و دیگران، تهران، چاپ کیهانک، صفا و سهند، چ 3، ج 1، ص 151.
3- ویل دورانت، تاریخ تمدّن، ترجمه: احمد آرام و دیگران، تهران، چاپ کیهانک، صفا و سهند، چ 3، ج 1، ص 270.
4- ویل دورانت، تاریخ تمدّن، ترجمه: احمد آرام و دیگران، تهران، چاپ کیهانک، صفا و سهند، چ 3، ج 1، ص 322.
5- ویل دورانت، تاریخ تمدّن، ترجمه: احمد آرام و دیگران، تهران، چاپ کیهانک، صفا و سهند، چ 3، ج 1، ص 464.