ربا و راه های گریز از آن صفحه 11

5 _ مصر باستان

در تمدّن قدیم مصر، رباخواری آزاد بود و تنها قانون هایی برای کاستن آن وجود داشت. برای نمونه، به موجب قانون لوخوریوس _ از پادشاهان سلسله بیست و چهارم _ هیچ گاه جایز نبود سود آن قدر بالا رود که مقدار آن به اندازه اصل سرمایه برسد.

6 _ یونان و روم

در یونان، پیش از دوران اصلاحات و قانون گذاری معروف سولون و در رم پیش از این که قانون الواح دوازده گانه رباخواری تصویب شود، رباخواری به گونه ای نامحدود رایج بود. عادت شده بود که هرگاه بدهکار نمی توانست قرض خود را بپردازد، برده وام دهنده می شد، ولی قانون سولون این عادت غیر انسانی را برداشت و گفت: «هیچ کس از راه بدهی، برده دیگری نمی شود».(1)

ویل دورانت در شرح انقلاب سولون می نویسد:

او با قانون معروف خود، یعنی «قانون برداشتن بارها و تعهّدات» توانست همان گونه که ارسطو می گوید همه وام های فردی و دولتی را لغو کند. بدین گونه اراضی اتیکه را از بند گرو آزاد کرد. افزون بر این، تمام کسانی را که دچار بردگی شده بودند، آزادی بخشید. وی افرادی را که در خارج از کشور به عنوان برده به فروش رفته بودند، باز گرداند واز آن پس، این کار را ممنوع کرد.(2)

بنابراین، سولون همه بردگان را آزاد کرد و سودی که برای یک بدهی