ربا و راه های گریز از آن صفحه 127

جعاله آن است که انسان قرار بگذارد در برابر کاری که برای او انجام می دهند، مال مشخصی بدهد. برای مثال، بگوید هر کس گم شده مرا بیابد، هزار تومان به او می دهم. به کسی که این قرارداد را می گذارد جاعل و به کسی که کار را انجام می دهد عامل می گویند.

فرق جعاله با اجاره این است که در اجاره اگر فردی اجیر شد که کاری را انجام بدهد، باید آن کار را انجام بدهد و کسی نیز که او را اجیر کرده است، اجرت را به اوبدهکار است، ولی در جعاله تا کار انجام نگیرد، عامل اجرت را طلبکار نیست. هم چنین او می تواند کار را رها کند. کاری را که جاعل می خواهد برای او انجام دهند، نباید کار حرام و بی فایده باشد و نیز باید هدفی عُقلایی داشته باشد. بنابراین، اگر کسی بگوید هرکس در تاریکی به جای ترسناکی برود، هزار تومان به او می دهم، این جعاله صحیح نیست. جهل به مقدار عملی که در اجاره بخشوده نیست، درجعاله بخشوده است.(1)

بر خلاف این که در کتاب های فقهی و حقوقی به قردراد جعاله کم تر توجه شده است، ولی از جهت حوزه کاری بسیار گسترده است و بسیاری از قراردادها را که به دلیل نداشتن بعضی از شرط ها نمی توانند تحت قراردادهای مشخصی قرار گیرند، می توان تحت جعاله قرار داد.

شبهه ها درباره حرمت ربا

اشاره

شبهه ها درباره حرمت ربا

هرچند ریشه اوّلیه توجیه دینی رباخواری به عالمان یهودی بر می گردد، ولی عالمان مسیحی آشکارتر از آنان به توجیه ربا پرداخته اند. می توان سده های