ربا و راه های گریز از آن صفحه 161

صفحه 161

برخورد اندیشمندان دینی با مسأله بانک داری

برخورد اندیشمندان دینی با مسأله بانک داری

پس از این که سیستم بانکی در جهان شکل گرفت و نقش مهمی را در انجام فعالیت های اقتصادی به عهده گرفت، در کشورهای اسلامی نیز که بیش تر زیر سلطه مستقیم یا غیر مستقیم استعمار بودند، به همان شکل ربوی اش وارد شد و چون این فعالیت ها با اصول مسلّم اسلامی از جمله حرام بودن ربا در تضادّ بود، بسیاری از مسلمانان از انجام فعالیت های بانکی خودداری می کردند و برخی نیز به فکر راه چاره ای برای فرار از عذاب وجدان بودند که خواسته یا ناخواسته درگیر این گونه داد و ستدها شده بودند. این جا بود که برخی از عالمان اسلامی به فکر چاره افتادند و فتواهایی از سوی فقیهان [اهل سنّت] برای حلّ مشکل ربا صادر شد. فتوای عبده از این دسته بود. به گفته شاگردش رشید رضا وی گفته است ربا در هر صورت حرام است، ولی می توان اموال صندوق را بر اساس مضاربه به کار گرفت.

پس از او دیگرانی مانند: جاویش، عبدالوهاب، شلتوت، دوالیبی و سنهوری به پیروی از رشید رضا در صدد حلّ مشکل برآمدند. در مقابل، برخی مانند زکی الدین بدوی، ابو زهر، درّاز و مودودی به شدّت با این دیدگاه مخالفت کردند.(1)

در ایران و به طور کلّی در میان عالمان شیعه تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به این مسأله چندان توجّهی نشده است. فقیهان بیش تر پس از تأسیس بانک های ربوی و در پاسخ به مسلمانان درباره چگونگی رفتار با این بانک ها فتواهایی داده اند. ولی هیچ گاه در مقام ترسیم بانک اسلامی و بیان مسایل آن بر


1- سعید فراهانی فرد، سیاست های پولی در بانک داری بدون ربا، صص 80 به بعد.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه