تروریسم علیه انقلاب صفحه 1

پیشگفتار

«تروریسم علیه انقلاب» در این متن دارای دو معنا است: یک، معنای مفهومی و دو، معنای مصداقی. در معنای مفهومی این اصطلاح برخلاف نظریه هایی که تروریسم را ابزاری برای رسیدن به اهداف انقلاب می داند، معتقد است که این نظریه درباره تمام انقلاب ها صادق نیست. در واقع برخلاف نظریه رایج در علوم اجتماعی و علوم سیاسی که انقلاب را جزو پدیده های خشونت بار و غیرمسالمت آمیز دگرگونی های سیاسی محسوب می کنند، انقلاب لزوماً پدیده ای خشونت زا نیست. انقلاب ها تنها و لزوماً با خشونت همراه و همزاد نیستند، بلکه علیه آنها خشونت نیز رخ می دهد و به طور نمونه علیه انقلاب و رهبران آن تروریسم آغاز می شود تا انقلاب را سرکوب کند. گرچه تجربه انقلاب کبیر فرانسه و انقلاب های انگلستان و استقلال آمریکا در کنار رهیافت های نظری مارکسیسم – لنینیسم و تجربه انقلاب روسیه، انقلاب را با خشونت آمیخت و این دستاویزی شد تا ایدئولوژی لیبرال دمکراسی و اندیشه های محافظه کارانه در برابر انقلاب موضع بگیرند و در بسیاری از متون علوم انسانی امروز تصویر خشونت آمیزی از انقلاب ارائه دهند، اما انقلاب ها را به طور مطلق نمی توان پدیده ای خشونت آمیز دانست. مشکل فلسفی متونی که اینچنین انقلاب ها را خشونت آمیز می دانند این است که برخلاف ادعاهای مطرح در فلسفه های امروز، همچنان به تمام مفاهیم ذات باورانه می نگرد و برای همه آنها حتی مفاهیم اعتباری به ذات قائل است. پیرو همین پیش فرض مبنایی است که برای پدیده انقلاب، ذاتی